Voorstelling Kiki

Of Sinterklaas nog niet genoeg was gingen we 's middags naar Leiden waar Kiki haar voorstelling Tophit gaf.
De plaats van de voorstelling van Kiki riep bij mij de nodige herinneren op. Het Lak theater is bij de Universiteit van Leiden. Het was gek om langs de bibliotheek te lopen waar Nicol en ik 'studeerden' 15 jaar geleden.. Ahum, kletsten/in de kantine koffie dronken.. Ook moest ik meteen aan dr.Gupta denken, een indiase prof. die ons over 'gender in ontwikkelingslanden' vertelde aan de hand van verschrikkelijke verhalen over het uittesten van het hormoonstaafje 'Implanton'.. Jarenlang uitgetest op Indiase vrouwen die vervolgens onvruchtbaar werden. Toen ik de opmerking maakte dat mijn moeder erg blij was geweest met deze manier van anticonceptie was de breuk definitief. Met veel moeite kreeg ik uiteindelijk een voldoende.

Kay gaf tijdens de voorstelling van Kiki geen kik. Hij vond het interessant en erg leuk. Dit in tegenstelling tot de dag ervoor toen we naar een kindervoorstelling van Ernst Reijseger + Mola Sylla in het muziekgebouw gingen. Al na een kwartier had Kay zoiets van 'Mamma ik wil hier weg'. Hij pakte zijn AH poppetjes en begon te spelen, af en toe opkijkend als het een beetje interessant werd. Gelukkig was het inderdaad een nogal rommelig concert en viel het niet erg op. De Afrikaanse zang was erg mooi. Ik ging terug in de tijd toen ik voor mijn stage voor de HKU in Senegal was bij een Afrikaanse filmmaker (zijn naam ben ik vergeten). Bijna had ik de CD gekocht. Bendert kon me nog net tegenhouden. Die zaterdag had Kay celloles en bleek Ernst Reijseger een van de leraren van Bence te zijn geweest. Ook de cellowereld is klein...
Na de voorstelling zijn we met Kiki, haar man, Bor en nog wat kennissen van Kiki wat gaan drinken. Hier legde ik Kay het principe uit dat je best iets kunt uitlenen waar je zelf heel graag mee speelt aan je vriend. Daar zijn het vrienden voor.

Sinterklaas

Gisteren gingen we naar de intocht van Sinterklaas. Kwart voor 11 reden we met de fiets naar het Amstelstation waar we Enmanuel, Wil en Anarosa ontmoetten. Snel liepen we naar de Berlagebrug. Daar waren al verschillende pietenboten gesignaleerd. Kay en Enmanuel hadden hun pietenpakje aan en konden hun geluk niet op toen Sint op een grote stoomboot verscheen op de Amstel. Snel pakten we onze fiets en reden met hem mee, onderweg ouders tegenkomend die hetzelfde deden. Het was een gekkenhuis. Ik heb nooit gedacht dat fietsen achter een stoomboot aan met een verkleedde man (OK dit keer was het Jeroen Krabbe) nog leuk kon zijn. Maar ach, zo zijn er meer dingen die je doet waar je je zonder kinderen voor zou schamen. Voor het Amstelhotel stapten we af en zwaaiden onder de brug naar de Sint. Eli stond er ook en zoals dat meestal gaat heeft Eli een erg aardige moeder en vader dus alle sociale contacten werden aangehaald. Enmanuel en familie hadden we inmiddels achtergelaten.
Kay vond het geweldig. Die avond mocht hij zijn schoen zetten. Hij vroeg nog wel aan Bendert of hij niet te lang doorging met werken want dan konden de pieten niet een kadootje in zijn schoen stoppen. De volgende ochtend durfde Kay niet naar beneden. Bang dat de Sint nog in de kamer stond.

Kay schrijft zijn naam

Werkjes avond

Vorige week donderdag ging ik om 18 uur met Kay naar school. Het was 'werkjes-avond'. Dit hield in dat hij een 'werkje' op zijn tafeltje had staan wat hij aan mij ging uitleggen. Kay was helemaal opgewonden toen ik hem ophaalde van de naschoolse opvang. Nog nooit zo snel had hij zijn jas aangedaan en ik moest achter hem aan rennen over het schoolplein naar school. Binnengekomen stonden een aantal (in grootte verschillende) roze blokken op zijn tafeltje. Kay liet ze vol trots zien. Hij vond dat ik ze op moest stapelen. Natuurlijk deed ik dat en als ik een verkeerd blok pakte werd ik door hem schaterend terechtgewezen. Daarna werden er plankjes bij gehaald en bouwde hij een vorm van de blokken met de plankjes naar een bijgeleverd voorbeeld.
Ik begon aardig moe te worden en zag verschillende ouders, die weer andere werkjes aan het doen waren, aanstalte maakten om naar huis te gaan. Kay wilde nog niet weg. Ik werd naar een bord gedirigeerd met een stoeltje en een aantal kaartjes met een cirkel, driehoek, rechthoek etc. Kay pakte een stift, ging zitten op het stoeltje en beval me om met mijn vinger een vorm van het kaartje te tekenen op zijn rug. Vervolgens ging hij de vorm natekenen op het bord. Natuurlijk was ik daarna aan de beurt. Ook ik moest het onderscheid zien te maken tussen een rechthoek en vierkant - wat erg moeilijk is als kleine kindervingertjes in je rug aan het priegelen zijn.  Kay troostte me alsof het de normaalste zaak van wereld was als ik iets fout deed. Nadat ik uitvoerig uitgelegd kreeg waar de jongens WC was, gingen we naar huis.

Jesse in Welsum

Enmanuel en Anarosa in Welsum

Zomer winter tijd

Zaterdag ging de wintertijd in.  Waarom ooit de zomer-wintertijd is ingevoerd is mij eigenlijk een raadsel. Voor zowel Kay als zijn moeder was het een aantal dagen behoorlijk afzien.
Kay ging zondag voor zijn gevoel een uur later naar bed wat tot gevolg had dat hij 'niet meer moe was' en duidelijk moeite had om in slaap te komen. De volgende ochtend stond meneer om half 5 aan mijn bed. Hij kroop erin en begon met zijn knieën in mijn rug te prikken. Na een kwartier riep hij luid dat 'het nu wel tijd was om op te staan, hij was niet meer moe'. Het lukte me nog om een kwartier te doen alsof ik sliep maar Kay begon op een gegeven moment zo erg aan mijn dekbed te trekken dat we hem maar naar beneden brachten. De nacht erop weer hetzelfde ritueel. Zijn slaapritme was volledig ontregeld. Inmiddels begon ik behoorlijk uitgeput te raken. Iedere ochtend om half 5 wakker gemaakt worden valt niet mee. Woensdagavond begon hij eindelijk zich wat aan te trekken van het nieuwe ritme. Volgend jaar ga ik het anders aanpakken en stuur ik mezelf en hem de eerste dagen maar om 18 uur naar bed..
Nog een bijkomend probleem is dat het 's avonds eerder donker is.  Kay is sinds deze week dan ook 'bang in het donker'. Gelukkig is het binnenkort Sinterklaas. De winter heeft ook zijn voordelen... heb ik hem maar uitgelegd.