zondag 23 april 2006

Status Kay na 7 weken


Kay is in de afgelopen 7 weken behoorlijk gegroeid. Hij kan inmiddels:
1. Geluid maken tijdens het slapen (dat snurken heeft hij duidelijk van zijn vader :-#).
2. Geluid maken tijdens het lachen (hee, hee, hee)
3. Zitten op je arm.
4. Op commando zijn kontje omhoog gooien als je de luier aan het verschonen bent.
5. Ongecoordineerd aanraken van speeltjes (helemaal als daar geluid uit komt).
6. Zo in de ban zijn van het spelen dat hij schrikt als zijn moeder eraan komt.
7. Stinkende poepluiers produceren...
8. Slapen op techno muziek en huilen bij het horen van Bach (Jitske's idee om hem op een jongenskoor te doen zal wel ingeruild worden voor Bendert's idee dat hij in een blues/rock/punk band gaat spelen)

Oppassen geblazen (vervolg)

En toen was het toch echt zo ver: Jitske ging Kay uit handen geven (ziehier een ware Griekse tragedie). Jitske, Jeroen en Bendert hadden kaarten voor de opera en Nicol ging op Kay passen. Jitske had hier maar een "klein beetje" moeite mee; als ze Kay al alleen had gelaten was het bij haar ouders of mij en niet bij een "vreemde" (sorry Nicol, 't is maar bij wijze van spreken).

Nicol en Jeroen waren rond vijf uur aanwezig, zodat Nicol de nodige aanwijzigen kon krijgen (hoe leg je een luier aan, hoe zorg je er voor dat Kay te eten krijgt, hoe krijg je Kay aan het lachen). Alles was voorbereid: gekolfde melk in de koelkast, luiers en luierdoekjes klaar gelegd, grote schaal met koekjes. Nicol was helemaal klaar voor een fijn avondje engelse detectives kijken.

De Opera (Elktra van Richard Straus) begon meteen al goed: de hoofdpersoon kwam op met een bebloede bijl, "Tot", "Mord" en "Blut" kwamen veelvuldig voor in het libretto en op het einde van het stuk lagen drie doden op het toneel (klein citaat: "Sie schlugen dich im Bade tot, dein Blut rann über deine Augen, und das Bad dampfte von deinem Blut, da nahm er dich, der Feige, bei den Schultern, zerrte dich hinaus aus dem Gemach, den Kopf voraus, die Beine schleifend hinterher: dein Auge, das starre, offne, sah herein ins Haus."). Of dit alles nog niet erg genoeg was, liet Jitske halverwege haar mobiele telefoon op de grond vallen waardoor ze geen nood-SMS-jes kon ontvangen van Nicol. Pas na het eind van de opera konden we 'm weer terug vinden. Ondertussen had Nicol precies nul keer ge-SMSt.

Snel met de tram terug naar huis (terwijl al druk werd gebeld met Nicol). Thuis aangekomen bleek alles helemaal goed te zijn gegaan. Alhoewel, helemaal goed: van de geplande drie detectives had Nicol niets gezien. Tussen het voeden-luierverschonen-voeden in was geen tijd. Nicol was toch wel wat moe (en ze moest ook nog eens de volgende (zondag-)ochtend om 8 uur op haar werk zijn).

Vreemd genoeg hadden we juist na en niet voor het oppassen een slapeloze nacht; omdat Jitske een voeding minder had gegeven en niet had afgekolft had ze de hele nacht last van stuwing. Ook snurkte Kay als een gek...

Kay op bezoek bij z'n overgrootvader

Gisteren zijn we samen met Kay op bezoek geweest bij zijn overgrootvader; beiden haden duidelijk plezier. Het leeftijdsverschil van de heren op de foto is 88 jaar en 159 dagen.