Vorige week zaten Kay en ik in de auto. Ik had hem net opgehaald van de creche en we reden naar huis. Tijdens de rit vroeg ik hem hoe zijn dag geweest was. Kay keek me bedenkelijk aan en zei: 'ik kan niet tekenen'. Ik keek om en vroeg waarom hij dat vond. Ik vond namelijk wel dat hij kon tekenen. Daarnaast zei ik tegen hem dat hij nooit meer mocht zeggen dat hij niet kon tekenen.
Wat een toestand bedacht ik, de arme jongen is nog maar 3 jaar en vindt nu al hij dat hij iets niet kan. Waarschijnlijk wilde de leidster dat hij binnen de lijntjes bleef ter voorbereiding op het schrijven. Ik vertelde het aan Wicher en hij kwam met een artikel dat hij 30 jaar geleden had geschreven in een onderwijskundig tijdschrift. Duidelijk is dat in het onderwijs niet heel veel is veranderd. Het artikel is nu nog actueel.
