Vanaf a.s. woensdag is Kay officeel geen Koekiemonstertje meer. De Koekiemonsters is een horizontale groep (0-2) en dus werd het tijd om van groep te veranderen. De afgelopen 2 weken heeft Kay gewend, wat betekent dat hij per dag steeds een paar uur langer bij de Pandaberen bleef. Afgelopen donderdag (het ging zo goed volgens de leidsters) haalde ik hem bij de Pandaberen op. Nu had ik al gemerkt dat zo'n groep met 15 peuters tussen 2-4 jaar wel iets andere koek is dan 9 babytjes. Kay was behoorlijk afgepeigerd en kwam met rode wangetjes aanlopen. Hij ging snel zitten zodat ik zijn schoenen aan kon doen onder het vertellen wat hij die dag gegeten had (belangrijk??) liepen we naar buiten naar eerst nog even Cato begroet te hebben die (helaas) in de andere groep zit. Kay zit nu weer samen met zijn vriendjes Eli en Philip, wat ook leuk is. Bij thuiskomst merkte ik, naast het vele praten wat hij tegenwoordig doet, nog een andere verandering. Hij begon met een stok overal op te slaan en probeerde zelfs de lamp in de kamer te raken. Zo'n groep met oudere kinderen werkt een bepaald gedrag in de hand waar Bendert en ik nog aan moeten wennen... Voor Kay maakt het allemaal niets uit. Hij heeft het er duidelijk naar zijn zin.
Een andere verandering is dat we dit weekend maar een achterstoeltje hebben geinstalleerd op mijn fiets. Met zijn 15 kilo is hij te zwaar om vooraan te zitten. Afgelopen zaterdag hebben we een fietstochtje gemaakt naar Amsterdam-Noord waarbij Kay inclusief brandweerhelm en tuinslang achterop mee ging. Hij vond het allemaal best en geniet van zijn nieuw verworven vrijheden (achterop kan ik hem niet in de gaten houden, weee).
