Babygym wordt Littlegym

Aangezien Kay bijna drie is werd het tijd om naar de volgende fase over te gaan op de little gym. Voorheen ging ik altijd mee het lokaal in om hem te helpen bij z'n koprollen, achter hem aan te lopen als hij weer eens niet rustig met de andere kinderen op de rode mat wilde zitten of hem te ondersteunen als hij over de evenwichtsbalk liep.
Dat is over, nu hij in de groep met 3 tot 4 jarigen zit mogen ouders niet meer het lokaal in.

Voordat we vertrokken had ik 'm er al op voorbereid dat in niet meer de zaal in zou gaan en hij had het er over dat we naar de "grote little gym" gingen. Ik wist dat ik er de eerste drie lessen e.v. nog bij mocht zijn, dus 't zou wel goed komen. Eenmaal bij de little gym aangekomen kwam ik er achter dat ik me een kwartier in de tijd vergist had - i.p.v. 10 minuten voor begin waren we 5 minuten te laat. Dus snel Kay z'n schoenen en sokken uit- en groene sportbroek en gele shirt aangetrokken, waarna ik 'm door de deur van de zaal leidde. Hij liep direct alleen naar de kring toe alsof het de gewoonste zaak van de wereld was en voor mij was er weinig anders over dan buiten door het raam toekijken.

Tot m'n grote verwondering deed hij mee. Hij bleef keurig in de kring zitten met de andere kinderen, rolde achterover als dat aan hem gevraagd werd en rende rondjes. Ook toen ze in kleinere groepjes trajecten met toestellen gingen doen deed hij keurig mee en wachtte rustig de uitleg af. Keurig maakte hij alleen een koprol als dat van hem verwacht werd en zelfs de evenwichtsbalk deed hij zonder hulp.

Privacy, please

"Ik heb buikpijn", zegt Kay. Waarop ik vraag of hij misschien naar de WC moet. "Nee, papa, ik heb buikpijn". "Ok, je moet het zelf weten" denk ik.

Even later, "pappa, kun je het licht op de WC aandoen, ik wil me verstoppen". Ik doe het licht aan en de deur gaat dicht. Nog geen drie tellen later valt het kwartje bij me en ik doe de deur weer open. Terwijl Kay hard roep "weg, pappa, ik moet me verstoppen" ruik ik alweer hoe laat het is.

Het positieve is dus dat hij zelf naar de WC gaat en daar enige privacy wil hebben (jammer genoeg vergeet hij de stappen van luier uittrekken en echt op de WC gaan zitten, maar dat zijn natuurlijk slechts details).

Oudergesprek KDV

Vorige week woensdag hadden we een oudergesprek bij het KDV. Het was ons eerste gesprek bij de Pandaberen dus ik was benieuwd. Vanochtend was het bijvoorbeeld weer eens raak toen het draakje weigerde zijn schoenen aan te trekken en hij zich vol verdriet op de grond gooide roepende dat 'mamma stout was en niet hij'.
Marita vertelde haar verhaal aan de hand van een observatieformulier WiS (Welbevinden in Situaties). Uit de lijst bleek dat Kay overal, behalve 'Eten en drinken', een 1 had gescord (het hoogste cijfer). De 2 ging erover dat hij 'niet altijd tevreden was'. Marita legde uit dat hij na 2 boterhammen er vaak nog een wilde. Dit terwijl zijn ouders de leidsters 'verboden' had om hem meer dan 2 boterhammen te geven. We begrepen onmiddelijk het probleem. Kay is gek op brood. De regel hadden we juist ingesteld om hem wat minder brood te laten eten zodat hij eindelijk eens trek ging krijgen in het avondeten.
Marita vertelde dat ze zo blij was dat Kay zo eerlijk was. Als Morris huilend naar haar toe kwam lopen hoefde ze maar aan Kay te vragen wat er gebeurd was. Hij vertelde dan zonder schroom dat hij Morris een klap met de hamer had gegeven. Marita kon hierdoor niet te lang boos op Kay blijven ondanks dat hij natuurlijk wel in de hoek gezet werd. Gelukkig maar dacht ik als moeder.
Verdere opmerkingen op het formulier waren: onder 'vrij spel'- 'Kay legt vaker beslag op bepaald speelgoed. Hij kan moeilijk mee omgaan als een ander kind b.v. de hamer heeft.
Bij 'gestructureerde activiteiten' stond: Zijn grote vriend is Filip. Daar wil hij altijd samen iets mee doen (knutselen)..
Bij het naar buiten lopen haalde ik opgelucht adem. Het viel allemaal mee. Kay was helemaal thuis bij de Pandaberen. Volgens de leidsters ontwikkelt hij zich prima, kletst wat af, heeft genoeg vriendjes en is slechts af en toe een beetje ondeugend.

Schaatsen Oosterpark

Zowel zaterdag als zondag zijn we met Kay het ijs op geweest. Als echte hollandse jongen vond ik dat hij op zijn minst toch heel even op de schaatsen moest hebben gestaan. Hij vond het met vlagen leuk. Het was natuurlijk eng en heel koud. Na een uur zijn we weer naar huis gegaan om op te warmen.

Slapen

On 01/07/09 4:44 AM, Gertine wrote: -------------------- Hai Jitske, allereerst de hele beste wensen voor 2009! Dat het maar een goed, gezellig, gelukkig en gezond jaar mag worden voor jullie drietjes! en alle dierbaren natuurlijk! En dat wij nog maar wat gezelligge middagjes mogen doorbrengen samen! Weet niet of jullie nu al naar 5e Montessori zijn geweest maar wij gaan a.s. vrijdagochtend. Je moet je wel opgeven en er mogen geen kinderen mee! Nou goed, laten we snel eens met de kinders afspreken. Had het in de kerstvakantie nog willen doen maar zat in een nieuwjaarsdepressie, ha ha, kom ik gelukkig nu weer wat uit. werkze!groetjes Gertine x p.s. Cato zegt al 4 weken lang: 'Mamma, weet je, Kay zegt ja' geen flauw idee wat ze bedoelt......

Jitske has sent you a message.Date: 1/07/2009 Subject: RE: 5e Montessori?
Hai Gertine, Ook de beste wensen! Ik wilde 1 januari nog langs komen om oliebollen te eten maar zowel Kay als Bendert waren ziekjes dus zijn we zijn we de hele dag thuis gebleven. Natuurlijk ook een gezond en gezellig jaar toegewenst. Inderdaad met heel veel spelende kinderen middagjes.. Het 5e montessori zijn we nog niet geweest. Ik geloof dat Kay echt 3 jaar moet zijn wil je naar een voorlichtingsochtend mogen gaan. Over 2 maanden dus. Ik ben benieuwd wat je ervan vindt.
Ha, ha.. Ik zal aan Kay vragen of Cato hem ten huwelijk gevraagd heeft. Ik denk dat ze aan Kay gevraagd heeft of hij bij haar wil spelen. Kay is namelijk helemaal in de ban van 'bij iemand spelen/slapen'. Hij heeft me al verschillende keren proberen duidelijk te maken dat Philip, Cato en het broertje van kleine Cato (ik ben even zijn naam vergeten) best wel bij hem mogen spelen. Ook wil hij heel graag bij hen spelen. Het wordt dus tijd dat we weer eens iets afspreken !! Dit weekend??? Groetjes, Jitske

From: Gertine, To: Jitske, Date: Wed, 7 Jan 2009 15:52:50 +0100Subject: RE: 5e Montessori?
hai Jitske, OK, hou je op de hoogte van bevindingen!
dat zei Hildo ook al van dat huwelijk; ja, grappig he dat ze hun wereldje aan het vergroten zijn. Cato zit ook al van : hier kan Kay slapen!
broertje Catootje: Gijs?
Aankomend weekend zou ik zondag kunnen!
Overigens is Cato helemaal in de ban van schaatsen; heeft Kay al schaatsen? laat maar weten of het zondag iets wordt! komen jullie anders een nieuwjaarsborrel halen in de middag?
gr
G

Van: jitske Verzonden: woensdag 7 januari 2009 15:59Aan: Gertine Onderwerp: RE: 5e Montessori?
Hai Gertine,Oja, Gijs.. Kay is helemaal weg van Gijs. Is een soort van grote broer waarschijnlijk. Ha, ha..het heeft een enome indruk gemaakt dat slapen. De vakantie is Kay al lang vergeten maar het slapen van Cato staat nog volledig in zijn geheugen gegrift. zie Cato komt logeren: a.s. Zondag is goed. We zijn afgelopen weekend naar de Jaap Eden baan gegaan en dat vond hij helemaal te gek. Wij wat minder want die rare hockey dingen die je daar kunt huren zijn verschikkelijk... Groet,Jitske

Een grote, dikke pannenkoek

Vanochtend viel ons oog in de PS op een poppentheater voorstelling in De Omval in Diemen ("goh, zit daar een theater"). We belden en reserveerden kaarten voor 'Een grote, dikke pannenkoek'.
Bij het vertrek naar het theater vertelde Kay dat hij het "eng" vond en TV wilde kijken (maar daar trokken wij ons natuurlijk niets van aan). We kochten hem om door te zeggen dat hij in z'n nieuwe autostoeltje mocht zitten. Deze hadden we gisteren gekocht, hij weegt inmiddels 19 kilo en begon te zwaar te worden voor de oude.
Eenmaal aangekomen in het theater, was de moeder van Morris (een van Kay's beste vriendjes van de créche) op het zelfde idee gekomen. Van Kay z'n "angst" was weinig meer te merken; in de voyer van het theater wemelde het van de spelende kinderen, en hij ging dus ook rondrennen. Toen de zaal eenmaal open ging, ging de hele horde kinderen de zaal in. Verbazing wekkend genoeg kreeg de poppenspeler (Hans Schoen) de kinderen stil. Het (overbekende) verhaal ging over een pannekoek die de pan uit sprong en niet opgegeten wilde worden. Kay zat vol aandacht te kijken, deed mee en klapte luid na afloop.
Eenmaal weer thuis wilde Kay natuurlijk .... een pannenkoek. Gelukkig hadden we er nog een paar in de koelkast liggen.