De afgelopen 2 weken waren we op Cuba. We bezochten Emmanuel en Anarosa. Emmanuel is het zoontje van Willem (broer van mijn vader). . Kay en Emmanuel konden, ondanks de taal, goed met elkaar opschieten. Emmanuel is 4 jaar en al een echt Cubaantje. We zijn met hem naar het strand geweest, naar het huis waar Fidel geboren is en naar een fort voor de kust bij Santiago de Cuba.
Cuba is een bizar land. Je hebt het idee dat je terug gaat naar de jaren'50 met zijn schitterende opgeknapte auto's. Ook de mooie, ongerepte natuur met witte stranden is aan te bevelen. Achter deze facade is echter de grote armoede duidelijk zichtbaar. In de winkels is bijna niets te krijgen. Toen ik boter voor Kay wilde kopen moest de koelkast met een sleutel van het slot gehaald worden. Kay en Emmanuel trokken zich niets van dit alles aan het hadden erg veel plezier. Kay werd El Primo (de neef) genoemd en leerde al snel 'Emmanuel, vien aqui' (= kom hier). Het complete reisverslag komt er binnenkort aan.