maandag 14 juli 2008

'tomme Pappa

Niet alleen wordt mama tegenwoordig voor 'tom uitgemaakt, Kay's vader ondergaat het zelfde lot. Nadat Kay een halfuur op het potje had gezeten, terwijl hij ontzettend z'n best zat te doen om een plas te doen, was het geduld van z'n vader op en vond hij het tijd om weer een luier om te gaan doen. Dit ontlokte bij Kay een 'tomme pappa (gecombineerd met een stomp).

Iets minder gedesillusioneerd dan Jitske, maar toch nog steeds "teleurgesteld". Zei ik hem dat het niet lief is om zoiets te zeggen en dat hij beter lieve pappa kon zeggen. Natuurlijk zei hij dat ook meteen braaf na (maar in z'n brutale ogen stond te lezen dat hij me nog steeds een beetje 'tom vond).

Tomme mamma

In de speelgoedwinkel waren we op zoek naar een kado voor Bendert die dinsdag jarig is. We hadden tegen Kay gezegd dat hij nergens aan mocht komen en hier hield hij zich (zo veel mogelijk) aan. Nadat we wat gekocht hadden zag ik nog iets wat misschien wel interessant kon zijn. Ik pakte het op en vroeg aan Bendert of het iets was. Bendert reageerde afwijzend waarop Kay keihard (door de hele winkel hoorbaar) riep: Tomme Mamma!. Ik schrok: waar had hij dit geleerd, waren het niet jongetjes van 10 die dit soort dingen naar hun moeder riepen en niet kleine dropslurfjes van nog geen 2,5 jaar!. Verontwaardigd liep ik naar buiten. Bendert haalde zijn schouders op.

Die avond kwamen Jeroen en Nicol eten. Na het eten waren we nog wat aan het praten en Kay zat naar zijn favoriete serie 'Dora the explorer' te kijken. Opeens kwam hij vanuit de kamer naar me toe lopen. Hij liep naar mijn stoel, gaf me een duw en rende hard weg. Aangekomen aan de andere kant van de kamer riep hij 'tomme mamma'.. en keek daarbij heel ondeugend. Hij rende terug en probeerde me opnieuw te duwen. Ik pakte hem vast en zei dat hij heel stout was. Mamma noem je zo niet. Hij rende weg luid roepend 'tomme mamma, tomme mamma'.. Terwijl iedereen aan tafel aan het lachen was, keek ik naar Bendert. Die opvoeding van ons... .