Vorige week vrijdag kwamen Kay en ik terug van zwemles. Kay had duidelijk geen zin in slapen dus gingen we meteen weer op pad, boodschappen doen.
Bij het weggaan barstte hij in huilen uit. Hij stond erop dat zijn brandweerhelm en tuinslang mee gingen en ik moest ook een brandweerhelm op - hij heeft er sinds zijn verjaardag 2. Ik weigerde en legde hem uit dat hij best de 'brandweerman mocht uithangen maar dat ik daar echt geen zin in had'. Na veel gesnotter stapte hij op zijn fietsje en gingen we weg. Ik had zijn emmertje + schepjes (voor het geval dat) meegenomen. We liepen (reden) langs de speeltuin en Kay vond dat hij nu wel genoeg op zijn fietsje had gezeten. Bij de zandbad aangekomen pakte hij zijn tuinslang en liep recht op 2 oudere meisjes af die daar op een tafeltje van de zon aan het genieten waren. Kay begon luid 'pss, pss' te roepen en de meisjes keken hem verbaasd aan. Zijn versierpoging mislukte. Hij verzon snel wat anders en wilde bij hen op de tafel klimmen (waar hij veel te klein voor was). Toen dat ook niet lukte pakte hij zijn schepje en begon zand over zich heen te gooien. Het jongste meisje moest lachen en het ijs was gebroken. Het oudste meisje vond hem ook wel ok en samen renden ze een paar keer rond de speeltuin. En bewonderde Kay de smurfenverzameling. Na een tijdje was het tijd om verder te gaan.
Halverwege kwamen we een graafmachine tegen en een van de mannen die erbij stond zei dat Kay er wel in mocht zitten. Deze kans konden we niet laten liggen en dus wachtten we totdat de graafmachine klaar was. Kay vond ondertussen dat de mannen lang genoeg gekletst hadden en ze kregen allebei een plastic schepje om weer aan het werk te gaan. Ze lachten zich rot en vroegen zich af of Kay niet later in de bouw als 'werkverdeler' de leiding ging nemen. De graafmachine was niet zo'n succes. toch iets te groot zo'n ding.. Kay begon luid te brullen toen de chauffeur hem erin hees. Na eindelijk bij het postkantoor gekomen te zijn, Kay had de hele weg zijn brandweerhelm opgehouden, liepen we snel weer terug (waarbij ik maar een andere route nam).
