donderdag 30 december 2010
Paris dag 2
Op de tweede dag ontbeten we eerst met de andere gasten. Kay had zijn Eiffeltoren meegenomen en die stond dan ook in het midden op de tafel. Na het ontbijt namen we afscheid en vertrokken naar Musee de Qual Branly. Het is opgezet door Jacques Chirac en heeft, naast dat het gebouw erg mooi is, een schitterende collectie niet-westerse voorwerpen. Bij binnenkomst kwam ik zelfs een Kultrun tegen - een ceremoniƫle trommel die gebruikt wordt door de Mapuche indianen. Vol enthousiasme vertelde ik Kay wat de afbeelding voorstelde op de trommel (deze was ik tijdens mijn onderzoek in Chili veel tegengekomen). Kay luisterde maar even want hij ontdekte in een andere vitrine speren, waarden en maskers. Veel interessanter voor een klein jongetje. Na een lunch in het museum, waar we weer eens pijnlijk geconfronteerd werden met de verschillen tussen de keurige franse kinderen en Kay, vertrokken we terug richting Amsterdam. De terugtocht was niet te vergelijken met de barre reis naar Bordeaux. Geen lange files, sneeuwstormen, en auto's die over de kop vlogen.. 5 uur later waren we in Amsterdam.
Paris dag 1
In het restaurant lunchten we. De stoelen aan de rand van het restaurant zijn heerlijk. Mijn rug was namelijk nogal toegetakeld in de Prius van Bendert. Ik raad iedereen dan ook aan om niet in een Toyota Prius langer dan 1 uur te zitten (ik was compleet gebroken toen we aankwamen).
Na de lunch gingen we naar de Eiffeltoren met de metro. Ook deze keer stonden we in de rij. Het was ijs en ijs koud toen we naar boven klommen. Kay was echter zo onder de indruk dat hij helemaal in zijn eentje, zonder getild te zijn door Bendert, de trappen op klauterde. Hij vond het geweldig. Op de eerste verdieping was een ijsbaan waar we gekeken hebben en chocolademelk hebben gedronken. Het was helder weer en het uitzicht was erg mooi. Na verschillende foto's gemaakt te hebben waarbij Kay afwisselend stoer (voor zijn vrienden) als lief (voor zijn moeder) keek gingen we naar beneden. De foto van ons is door Kay gemaakt. Beneden gekomen moest natuurlijk een Eiffeltoren gekocht worden en na afdingen (iedereen verkoopt daar hetzelfde) koos Kay tot grote ergernis van zijn moeder de meest glimmende, goudkleurige, bling-bling versie.
Na de Eiffeltoren liepen we naar de Seine waar we in een rondvaartboot stapten. Kay heeft die hele boottocht met mijn Iphone spelletjes gespeeld, af en toe opkijkend als ik hem wees op het Louvre en andere bouwwerken die we tegenkwamen.
Paris
2e Kerstdag lunchten we in Montignac. Gelukkig had Kay 2 ridders te paard gekregen waar hij mee speelde terwijl we aan het eten waren. Ook was Saar zo slim geweest om een kleurboek en viltstiften mee te nemen. Daarna zetten we Saar en Xavier af bij het station in Brive en vertrokken we rond een uur of 5 richting Parijs. De reis verliep gelukkig een stuk voorspoediger dan de heenreis. Rond 23 uur kwamen we in Parijs aan waar we overnachten in de B&B A Room in Paris. Een super romantische plek vlak bij Gare du Nord, gerund door een Nederlands/Frans stel. Kay had zijn eigen bedje inclusief donkerrood satijnen dekbed..
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcj18f8SABJ9F0DA_9W8-VHPo5F5WBzdT5l0aymQIhW0p9wiCn2igQR79_ggTd-JdaHpiQTlfovteDbsifwt1JEyIOincApOzkh3LTYv3QHGDOh5bVA-kFPCMTf9jXquGsvwpR/s320/IMG_0513+kay+eet.JPG)
Naar Sarlat
En France
Bij de familie van Xavier hoorde een klein jongetje, Guillome (Willem in het Frans) waar Kay mee speelde. De middag begon met het rondbrengen van kerstkadootjes door Guillome en Kay.
Vrij snel gingen we aan tafel waarbij Saar en ik naast de gastheer geplaatst werden. Voor Fransen zijn tafelmanieren, waaronder zachtjes praten en je bord leegeten, enorm belangrijk. Franse kinderen kunnen dan ook uren aan tafel zitten en luisteren perfect naar hun ouders. Saar vertelde dat Guillome al weken van te voren was voorbereid op kerstdag.
Na 10 minuten hield Kay het al gezien. Pijnlijk werd duidelijk hoe onze opvoeding gefaald had. Hij weigerde foi gras en kapoen te eten en wilde alleen met zijn nieuw verworven Lego spelen. Gelukkig was de vader van Xavier erg schappelijk en mocht Kay van tafel. Kay moest veel meer gedrild worden volgens Saar en ook wij kwamen tot de conclusie dat we er nog lang niet waren met die opvoeding van het aapje. Na het eten heeft Bendert nog piano gespeeld waarbij Guillome zijn nieuwe xylofoon kon uitproberen. Na de lunch vertrokken we richting Sarlat.
Abonneren op:
Posts (Atom)