Beertje Colargol

Een leuke site die ik vandaag tegenkwam is kindertv. Vooral beertje Colargol kan ik me nog goed herinneren. Het waren nogal 'zielige' verhaaltjes. Volgens Tineke ging ik altijd huilen als ik een aflevering op tv gezien had... toch ben ik er nog steeds helemaal fan van :-) !!.

Het liedje is te beluiseren op deze site, en ook in Wikipedia komt de beer al voor, en hier nog veel meer screenshots (in het Engels heete hij 'Barnaby the Bear').

Beertje Colargol

Ik ben beertje Colargol
Beertje dat kan zingen
Trala do re mi fa sol
'k Dans erbij , het is te dol

Ik beleef zoveel
Lach en huil en leer en speel
Met mijn fluitefluit
Blaas ik elk verhaaltje uit
Twiet-twiet, twiet-twiet, twiet-twiet

Kleutertjes nu opgelet
Nu gaat het beginnen
Trala do re mi fa sol
Ik ben beertje Colargol

Druk weekend

Afgelopen vrijdag kwam neef Ruben op bezoek samen met zijn 2 kinderen. Het was erg grappig om mijn neef, die ik 15 jaar geleden voor het laatst had gesproken, als huisvader te zien. Ondanks dat Kay een beetje te jong was om echt met Indio en Bebelle te spelen (Bebelle is 13 maanden) was hij helemaal in zijn element door alle aandacht. Toen Bebelle hem zelfs - zonder dat we er erg in hadden - de afstandbediening kwam brengen was het ijs gebroken.. Blijkbaar is Kay niet de enige met een obsessie voor knopjes...
Zaterdagochtend ging Bendert met Kay voor het eerst naar babymuziekles! Zie: http://www.muziekschoolamsterdam.nl/. De muziekles was afgestemd op het weer. Liedjes die gezongen werden waren: 'blaadjes zweven in het rond' en 'het regent - het regent, de daken worden nat..' Kay was zo onder de indruk dat hij na de les als een blok in slaap viel en pas in de middag weer wakker werd.
Die middag begon Kay een beetje druilerig te worden en wilde steeds maar opgepakt worden - hij begint (vermoeden we) tandjes te krijgen. Als ik hem troostte dan legde hij zijn hoofdje tegen mij aan - heel lief. Het voelde net alsof ik een echte moeder was (haha).. Desondanks hoop ik dat het snel over is. Als ik zie in wat voor tempo die tandjes erdoor komen - ik zie nog steeds geen tand - dan vermoed ik dat we de komende weken er nog wel mee bezig zijn!

2 maanden aan het werk

Inmiddels ben ik ruim 2 maanden weer aan het werk en het valt niet mee... De eerste maand droomde ik zo'n beetje iedere nacht dat Kay uit het raam viel, van de trap pletterde of onder de tram kwam.. Waarschijnlijk zit de natuur zodanig in elkaar dat de moeder geacht wordt bij haar baby te blijven. Opzich kan ik het me wel voorstellen. Kay is geen girafje of olifantje dat zodra het geboren wordt kan lopen. Hij kan eigenlijk nog helemaal niets dan met zijn armen en beentjes zwaaien en lachen.
Kay is ondertussen modder vet aan het worden - 2 weken geleden woog hij al 9,2 kilo en dat is alleen maar meer geworden!! En ik (of liever gezegd mijn rug) merk het vooral bij het optillen. Sinds 2 weken krijgt hij nog maar 2x borstvoeding zodat ik niet meer hoef te kolven tijdens het werk. Het was, vooral in het begin raar om opeens een fles klaar te maken maar het went snel en ik voel me een stuk beter - borstvoeding kost veel meer energie dan je denkt. Een keerzijde van het stoppen is dat ik de dagelijkse sessies in de 'arboruimte' mis, we hadden altijd enorm veel lol tijdens het kolven. Daarnaast word ik ook weer dikker. Tijd om te sporten dus !! Als ik uit mijn werk kom val ik alleen nog wel doodmoe op de bank.. maar dat mag geen excuses zijn..