woensdag 26 april 2006

Verjaardag Opa Wicher

Omdat Wicher jarig was en omdat de trap geschilderd werd (wat zo'n stof en stank veroorzaakte dat het beter was het huis te ontvluchten) gingen Kay en ik een paar dagen naar Welsum.
Na langdurig op Bendert ingepraat te hebben met 'kun je eindelijk doorslapen de hele nacht' en 'die stof is helemaal niet goed voor Kay' werd hij eindelijk overtuigd en mocht ik op pad. Het zou Bendert's eerste nacht zonder Kay zijn. De weg ernaar toe ging prima. Kay valt, zoals de meeste kinderen, onmiddelijk in slaap als hij in de auto zit.

In Welsum aangekomen krijgt Wicher voor zijn verjaardag een boek met uitleg om houten kinderspeelgoed te maken (op aanraden van Tineke gekocht - hoor !!). Het boek valt in de smaak.
's Middags gaan Tineke en ik naar Deventer om te winkelen. Wicher wilde wel oppassen. Van te voren had ik gekolft (voor het geval dat) en vlak voordat we weggingen heb ik Kay flink te eten gegeven. Er kon niets mis gaan - dacht ik. Om 2 uur vertrokken we terwijl Kay in zijn box lag te spelen. In Deventer aangekomen wilde Tineke me een 2e hands babywinkel laten zien die helaas gesloten bleek te zijn. Ben ik eindelijk een keer zonder Kay is het eerste wat ik wil kopen spullen voor Kay.. Waar moet dit naar toe gaan met mij? Ben ik echt zo 'geobsedeerd door dit kleine mormeltje dat ik niet eens meer in staat ben om uitgebreid veel geld aan mezelf uit te geven'?? Van Tineke krijgt Kay een pet en een spijkerpak (zie foto).

Om half 4 - als we op te terugweg zijn - word ik opgebeld door Wicher: 'waar blijven jullie??' Op de achtergrond hoor ik Kay huilen. We racen terug naar Welsum waar Wicher met Kay op zijn borst ligt te wachten. Op de vraag waarom hij Kay niet te eten gegeven heeft mompelt Wicher ... hum, jullie zouden zo terug zijn... Uitgeput kijkt hij me aan.. Ik laat hem maar - het is per slot zijn verjaardag..

zondag 23 april 2006

Status Kay na 7 weken


Kay is in de afgelopen 7 weken behoorlijk gegroeid. Hij kan inmiddels:
1. Geluid maken tijdens het slapen (dat snurken heeft hij duidelijk van zijn vader :-#).
2. Geluid maken tijdens het lachen (hee, hee, hee)
3. Zitten op je arm.
4. Op commando zijn kontje omhoog gooien als je de luier aan het verschonen bent.
5. Ongecoordineerd aanraken van speeltjes (helemaal als daar geluid uit komt).
6. Zo in de ban zijn van het spelen dat hij schrikt als zijn moeder eraan komt.
7. Stinkende poepluiers produceren...
8. Slapen op techno muziek en huilen bij het horen van Bach (Jitske's idee om hem op een jongenskoor te doen zal wel ingeruild worden voor Bendert's idee dat hij in een blues/rock/punk band gaat spelen)

Oppassen geblazen (vervolg)

En toen was het toch echt zo ver: Jitske ging Kay uit handen geven (ziehier een ware Griekse tragedie). Jitske, Jeroen en Bendert hadden kaarten voor de opera en Nicol ging op Kay passen. Jitske had hier maar een "klein beetje" moeite mee; als ze Kay al alleen had gelaten was het bij haar ouders of mij en niet bij een "vreemde" (sorry Nicol, 't is maar bij wijze van spreken).

Nicol en Jeroen waren rond vijf uur aanwezig, zodat Nicol de nodige aanwijzigen kon krijgen (hoe leg je een luier aan, hoe zorg je er voor dat Kay te eten krijgt, hoe krijg je Kay aan het lachen). Alles was voorbereid: gekolfde melk in de koelkast, luiers en luierdoekjes klaar gelegd, grote schaal met koekjes. Nicol was helemaal klaar voor een fijn avondje engelse detectives kijken.

De Opera (Elktra van Richard Straus) begon meteen al goed: de hoofdpersoon kwam op met een bebloede bijl, "Tot", "Mord" en "Blut" kwamen veelvuldig voor in het libretto en op het einde van het stuk lagen drie doden op het toneel (klein citaat: "Sie schlugen dich im Bade tot, dein Blut rann über deine Augen, und das Bad dampfte von deinem Blut, da nahm er dich, der Feige, bei den Schultern, zerrte dich hinaus aus dem Gemach, den Kopf voraus, die Beine schleifend hinterher: dein Auge, das starre, offne, sah herein ins Haus."). Of dit alles nog niet erg genoeg was, liet Jitske halverwege haar mobiele telefoon op de grond vallen waardoor ze geen nood-SMS-jes kon ontvangen van Nicol. Pas na het eind van de opera konden we 'm weer terug vinden. Ondertussen had Nicol precies nul keer ge-SMSt.

Snel met de tram terug naar huis (terwijl al druk werd gebeld met Nicol). Thuis aangekomen bleek alles helemaal goed te zijn gegaan. Alhoewel, helemaal goed: van de geplande drie detectives had Nicol niets gezien. Tussen het voeden-luierverschonen-voeden in was geen tijd. Nicol was toch wel wat moe (en ze moest ook nog eens de volgende (zondag-)ochtend om 8 uur op haar werk zijn).

Vreemd genoeg hadden we juist na en niet voor het oppassen een slapeloze nacht; omdat Jitske een voeding minder had gegeven en niet had afgekolft had ze de hele nacht last van stuwing. Ook snurkte Kay als een gek...

Kay op bezoek bij z'n overgrootvader

Gisteren zijn we samen met Kay op bezoek geweest bij zijn overgrootvader; beiden haden duidelijk plezier. Het leeftijdsverschil van de heren op de foto is 88 jaar en 159 dagen.

donderdag 20 april 2006

"Hij snurkt!" :-S

... zegt Jitske verschrikt terwijl ze Bendert aan kijkt.
"Ja, daar lijkt het wel op" antwoord Bendert, die enigsinds verwonderd naar Kay kijkt die op z'n arm in slaap is gevallen, "hij brengt behoorlijk wat geluid voort."
"die mag dus voorlopig niet meer bij ons op de kamer slapen!"

Kay slaapt ondertussen rustig, maar toch niet al te rustig met al dat gesnurk, door.

Oppassen geblazen

Komende zaterdag gaan we Kay voor het eerst "uit handen geven". Z'n ouders gaan naar de opera, dus komt "tante" Nicol oppassen. Dit is dus spannend voor alle betrokken partijen:
- Z'n ouders zijn nog nooit langer dan 1 uur zonder Kay geweest (alleen een keer toen ze bij Kay's opa en oma waren is hij 35 minuten en 46 seconden zonder z'n ouders geweest) :-S
- Kay is nog nooit (langer dan 35 minuten en 46 seconden) zonder z'n ouders geweest (en hij maakt net een beetje een groei-sprong door en is dus af en toe wat moeilijk handelbaar) :-S
- Nicol heeft nog nooit op een baby gepast (en moet dus eerst nog een cursus baby-handling van Jitske en/of Bendert krijgen) :-S

We moeten maar afwachten hoe dit gaat ....

maandag 17 april 2006

... en denk nu maar niet dat ik jullie rustig laat eten!

Gisteren weer eens uitgebreid gekookt (vooraf paprika-room soep, gevolgd door Bobotie met Geelrys, salade en wortels met tijm, en als dessert peren-tarte-tatin) voor Nico, Remco, Klaas & Mirjam. Jitske dacht Kay rond half 7 nog even snel een stevige voeding te gegeven want ze zouden rond 7 uur komen. Al met al was het half 8 voordat meneer uitgelurkt was. Nadat iedereen was gearriveerd konden we hem snel in z'n wiegje leggen, speeldoos aanzetten en naar beneden rennen.

Jitske had echter nog geen 3 happen soep naar binnen, of daar begon het gemurmel al door de babyfoon :'( (die vol bewondering door de aanwezigen werd bekeken, allemaal beta's en dus van nerd-speeltjes houdend). Kay wilde duidelijk niet slapen maar mee eten. Jitske werkte de rest van haar soep naar binnen terwijl Kay aan haar borst hing.

Na de 2de poging probeerden we Kay opnieuw in z'n wiegje te leggen, de speeldoos aanzetten en vlug naar beneden rennen om nog mee te kunnen praten. De Geelrys had m'n bord nog niet geraakt, of daar begon hij weer. Dit keer geen gemurmel, maar duidelijk gehuil :'(.
Ik was dit keer de "klos". Na eerst zijn luier verwisseld te hebben, ondertussen kreeg ik via de babyfoon van beneden door dat het eten lekker was, kreeg Kay weer zijn zin en heb ik m'n Bobotie met een hand naar binnen zitten schuiven (niet minder lekker overigens), terwijl Kay rustig op m'n andere arm lag en alles gelaten in zich op lag te nemen.

De 3de poging startte voordat we aan de tarte-tatin gingen, en (we geloofden het eerst niet) hij ging slapen! -) Het was inmiddels half 9 geworden - dus konden we toch nog op ons gemak natafelen met koffie, thee en taart.

Achteraf bleek Kay zich toch even te druk te hebben gemaakt: hij werd pas om 2 uur 's nachts (een beetje) wakker om gevoed en verschoont te worden.

zaterdag 15 april 2006

Kay met beer

Om de groei van Kay bij te houden maken we iedere maand een foto naast de beer van Bendert. De eerste foto is genomen op 13 Maart en de tweede foto is vandaag genomen (15 April). Het is wel duidelijk dat hij enorm gegroeid is in 1 maand !!... Zijn hoofd is bijna even groot als het berenhoofd en hij steekt inmiddels ruim boven de beer uit.

Aandacht

Vanochtend werd ik wakker en zag iets, wat leek op een baby, naast me liggen. Hij had zijn benen opgetrokken, armen in de lucht gegooid en bezig met het maken van smakgeluidjes. De hint was overduidelijk. Bendert had aandacht nodig. Na 6 weken alleen maar bezig geweest te zijn met Kay waren we een beetje 'elkaar' aan het vergeten. Ik stortte me in Bendert zijn armen. Helaas vergat ik mijn, door de borstvoeding nogal gevoelige, borsten. Vooral mijn linkerborst moest het ontgelden. Hij was duidelijk niet bestand tegen een grote-mensen-knuffel. Tot overmaat van ramp begon het spruttel in de andere kamer over te gaan in een luid gekrijs... Kay was wakker.... Het moment was voorbij. Geconfronteerd door de harde werkelijkheid stond ik op om de gaan voeden.

Na Kay eten gegeven te hebben ben ik met Koosje naar een sample sale gegaan in Noord. Eindelijk eens niet met Kay - Bendert was thuis gaan werken. Tijd om mezelf te verwennen !! Ik kan namelijk nog steeds niet in mijn oude broeken. Om 12 uur (en 2 spijkerbroeken rijker) gingen we naar huis waar Kay nog rustig lag te slapen.. Volgens Koosje had ik me nogal aangesteld doordat ik 3 keer naar huis gebeld had om te vragen hoe het ging..

maandag 10 april 2006

Naar Welsum

Dit weekend zijn we met Kay voor het eerst naar Welsum gegaan. We hadden onze aankomst iets vroeger gepland dan 22 uur op vrijdag, maar ons niet gerealiseerd wat we allemaal mee moesten nemen. Vroeger hadden we genoeg aan een tandenborstel en een schone onderbroek tegenwoordig is dat veranderd in: verschillende rompertjes, broekjes, luiers, spugdoekjes, jasje, schoonmaakdoekjes, vitaminedruppels, creme voor ruwe billetjes, kolfapparaat, dekentje, babyfone, aanlegkussen, kinderwagen, ... en niet te vergeten Kay. Het betekent een enorm gestouw om alles in de auto te krijgen. Bendert heeft dan ook maar zijn idee laten varen om een kleine en goedkopere auto te gaan leasen in de toekomst.

Hoewel Wicher en Tineke ons herhaaldelijk aanboden zaterdag vooral naar Deventer te gaan .. hebben we de hele dag - door het weer - in Welsum gezeten wat ook erg leuk was. Kay's confrontatie met zijn nieuwe omgeving (behalve dan het weerzien van zijn grootouders) was die dag de staart van de kat. Hij is tegenwoordig volledig gebiologeerd door beweging. Alles wat beweegt is interesanter dan iets wat niets doet.
's Avonds hebben we hem in zijn nieuwe ledikant (beschilderd met kippen en pauwen) gelegd. Zijn wiegje is hij inmiddels bijna ontgroeid maar als je hem in het ledikantje van Wicher en Tineke legt zie je weer hoe klein hij nog eigenlijk is.

Zondag (het was inmiddels wat mooier weer geworden) zijn we gaan wandelen door Welsum. Wicher achter de kinderwagen - we konden hem bijna niet bijhouden - en wij er achteraan (nee - ik loop niet met de kruiwagen voor het geval de kinderwagen het zou begeven maar om hooi te halen :-P). Eerst gingen we naar de familie Bredenoord waar Wicher en Tineke een kaart van hadden gekregen. Vervolgens naar Dinnie en Bats Alberts waar Wicher vol trots Kay liet zien en vertelde dat hij al een overall had gekocht zodat hij volgend jaar kon helpen met het melken van de koeien.

De 'quote van de dag' was wel toen we op het punt stonden terug naar Amsterdam te gaan: Tineke: 'Wicher, kom snel - Kay gaat naar huis'..

Voor foto's zie: http://community.webshots.com/album/549375216GQFcJV

donderdag 6 april 2006

Kay 1 maand oud!

Vandaag is Kay 1 maand oud. Maat 50 is inmiddels te klein. Wat betekent dat hij verschillende rompertjes en het stoere rode ster mutsje al niet meer aan kan. Gelukkig nog wel zijn bodywarmertje - al wordt deze ook steeds strakker !!

Naar het consultatieburo

Gisteren ben ik met Kay naar het consultatieburo gegaan. Hij weegt inmiddels over de 5 kilo !! en is 55 cm lang. Hij zit net boven gemiddelde dus dat is goed.
Omdat hij nogal last heeft van luieruitslag (die goedkope luiers van het Kruitvat toch maar niet meer gebruiken) raad de kinderarts aan sudozalf op zijn billetjes te smeren en een fohn erop te zetten zodat ze drogen.
Thuis gekomen barst Kay in huilen uit. Het is hem duidelijk te veel geworden. Als ik naar zijn oogjes kijk zie ik traantjes.. Vandaag is het dus ook de eerste keer dat je traantjes hebt (zielepietje) ..

woensdag 5 april 2006

Het nacht ritueel van K.B. Naberman

Voel ik nou nattigheid?
Ja, dit is nattigheid, hier moeten we maar eens wat aan doen

"Hallo, is daar iemand?"
"Hee, ik heb volgens mij wat gedaan. Kom eens helpen."
"HALLO! LUISTER EENS NAAR MIJ, IK BEN HET, IK HEB HULP NODIG."
"Ja komt er nog wat van, ik heb een natte luier en bovendien nog dorst ook. Ik eis een droge luier en lekkere verse melk. Doe eigenlijk eerst maar die melk, dan komt die droge luier wel later."

Ah, ik hoor eindelijk wat gebeuren hiernaast. Zie je wel het heeft gewerkt. Daar heb je al dat grote ding om me te helpen.

"Mag ik eerst een goed glas van uw beste melk, graag op lichaamstemperatuur, gevolgd door een droge luier".

Ah het pakt me op, nu neemt het me vast mee naar dat andere ding waar melk uit komt. Hey, dat is niet de bedoeling! Ik moet de andere kant op, wacht ho, "Wat doe je nu sukkel, ik wou eerst melk en dan pas een schone... Bheeee, dat is khouhououd. Kan dat niet wat sneller!!" Ah, gellukig worden het steeds sneller in luiers verwisselen, maar zo jammer dat ze niet precies doen wat ik wil. Ik zal volgende keer maar weer eens m'n woorden wat kracht bij zetten door over ze heen te gaan plassen, misschien wordt er dan wel naar me geluisterd!

"Wel graag eerst de melk serveren, anders kom ik nooit meer in dit restaurant"
Ja, nu gaan we de goede kant op. Daar heb je het ding al waar melk uit komt.
"Hallo, mag ik wat melk, graag lekker war ... Hee, je gaat weer de verk .... Dit klopt niet, deze melk heeft een rubberen bijsmm hmmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm."
"Hey hey hey hey hey, terug die speen, wil je er niet mee bemoeien! Ik eet zoals ik graag wil eten, en als dat betekent dat ik dus de helft van de melk op m'n kin laat druipen dan moet je dat maar acceptemmm hmmm hmmm hmmm hmm hmm hmm hmm hmm hhmm hmm hhmm ."
[snurk snurk snurk]

(Hieronder volgt hetgeen een minder geoevend oor zou horen:
"Hew?"
"Hee, whe wheee"
"HOEWAAAA! WHEEEE WHEEE HIK WHEE"
"whe whe wheeeeeee heee hik wheeeee"
"yup whee hik whee wheee"
"Hoewhee whee whee. Bheeee, whehehehehe. Hoewheee!!"
"Yup yup, huk whee"
"Huk whe hu... wheee, whaaa heeemmmm hmmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm hmm."
"Hey hey hey hey hey, whahaaaa whaammm hmmm hmmm hmmm hmm hmm hmm hmm hmm hhmm hmm hhmm .")

dinsdag 4 april 2006

Nog meer foto's van Kay


En toen waren er nog (veel) meer foto's van Kay.

http://community.webshots.com/album/549188612qKCvgu (onderandere met foto's met z'n Opa & Oma Feenstra, foto's van Kay in z'n "Kay Benke" shirtje dat hij heeft gekregen van de buren, foto's met z'n vader).

http://community.webshots.com/album/549188623qczfQi (onderandere foto's van Kay met z'n oud oom Wil, nog meer van Kay met z'n vader, Kay met Jeroen, Kay met Sanne + Myrte + Thijs + z'n moeder)

Sanne & Myrte op bezoek



Afgelopen zondag kwamen Sanne en Myrte met Thijs op bezoek. Thijs is 4 maanden ouder dan Kay en is al een behoorlijk mollig mannetje. Hij was werkelijk super rustig en schattig.

Onder toeziend oog van Myrte mocht Sanne Kay de fles geven.

zondag 2 april 2006

... verder op pad

... en alsof Kay's confrontatie met 3 andere babys niet genoeg was, werd hij 's avonds ook nog eens mee gesleept naar een verjaardag. Omdat hij nog onrustig was van de voorgaande avonturen die dag koste het heel erg veel moeite om hem te verleiden om in de maxi-cosi gesnoerd te worden. Vooral op het moment dat we probeerden hem een mutsje op te zetten, zette hij het op een luidkeels brullen (muts = naar buiten gaan, Kay = moe, naar buiten gaan + moe = niet leuk, niet leuk = ik ga brullen, dus muts + Kay = ik ga brullen). Uiteindelijk na ongeveer een half uur was hij rustig genoeg en konden we gaan. Dit keer waren we al (wat) beter voorbereid: 4 luiers mee, billen doekjes, schone kleren.

Aangekomen op de "plek des onheils" maakte Kay de fout om even zijn ogen open te doen - "Hij is wakker (en wil dus door mij geknuffeld worden)" concludeerde een van de aanwezige tantes. Ze stormde op hem af. Nog voordat we iets ervan konden zeggen had ze hem al uit de net neergezette maxi-cosi gehaald en begon ze te "ah-oh-oeien".
Alles was heel goed bedoeld, maar duidelijk niet waar Kay op zat te wachten - en hij kreeg opnieuw onverzadigbare honger. Jitske heeft na deze kuffelsessie van een kwartier Kay in een achteraf kamer ongeveer 1 uur lang moeten voeden.
Of eigenlijk: voeden !#$% , "ja ik geloof dat hij wil gaan slapen", [whaaaa], "o, toch niet", voeden, "ja nu gaat ie echt slapen", [hoewhaaaaaaaaa], "ok, we gaan wel weer voeden", [whaaaaa], "voeden dan maar weer en natuurlijk luier verschonen", [whee], voeden, voeden, "hee, hij slaapt, laten we snel naar huis gaan").

Al met al waren we om 8 uur van huis vertrokken en om 10 uur weer thuis. Toen we thuis kwamen hebben we hem maar weer wat te eten gegeven waarnaar hij in diepe slaap viel (6 uur achter elkaar, hij was nu echt verzadigd en uitgeput).

Deze keer was de les: altijd een flesje met voeding mee (voor het geval dat...)

Op pad

Het is me duidelijk dat de gedachte 'alles onder controle te hebben' volslagen ongegrond is. Niets is zo onvoorspelbaar als een baby.

Gisterenochtend had ik om 11 uur afgesproken met de meiden van de zwangerschapscursus om onze babys te laten zien. Om half 11 schrok ik wakker. Kay hadden we die nacht van 2 tot 4 + om 7 uur 's ochtends moeten voeden/luierverschonen/knuffelen. Nog half vermoeid pakte Bendert Kay in terwijl ik onder de douche sprong. 10 Over 11 was ik bij Monique (moeder van Emmi). Alleen Fee, de baby van (de andere) Monique, had ik gezien dus ik was erg benieuwd naar de andere lievertjes. Het eerste half uur hield Kay zich (gelukkig) rustig. Het was erg leuk om iedereen te zien en de ervaringen van de bevalling door te nemen.
Na het eerste gebrul verschoonde ik - als geroutineerd - Kay's luiertje, ik had er 3 meegenomen, meer dan genoeg (dacht ik). Tien minuten later begon Kay opnieuw. Snel keek ik in zijn broekje. Hij bleek te hebben gepoept. Ik verschoonde weer zijn luier - onder toeziend oog van de andere meiden (waarvan de babys opvallend rustig waren). Kay was inmiddels klaar wakker en wilde niet meer van mijn schouder af (zijn favoriete houding want dan kan hij rechtop alles zien). Na een aantal smakkende geluidjes waarvan zelfs een koe in de gaten had: die heeft honger, raadde Monique (moeder van Fee) mij aan om hem toch maar wat eten te geven. Volgens de regels moest hij nog 1 uur zonder kunnen. Gezien het woord 'planning' niet onder de woordenschat van Kay valt en zijn gebrul ernstige vormen begon aan te nemen wat het gesprek danig verstoorde besloot ik om eerder voeding te geven. Kay werd direct rustig en we praatten verder. Na de borstvoeding bleek hij opnieuw te hebben gepoept. Ik verschoonde hem snel want waren op het idee gekomen om onze schatjes in de box te leggen en foto's te maken.
Vanaf links: nr. 1: Emmi - 5 feb nr. 2: Kay - 6 mrt nr. 3: Fee - 16 jan nr. 4: Bouwe - 12 jan

Kay was inmiddels weer begonnen met sputteren. Gelukkig had ik zijn speentje bij me. Tijdens de fotosessie propte ik regelmatig zijn speentje terug in zijn mond want hij spugde deze steeds uit. Achteraf had ik moeten weten dat hij niet voor niets zijn speentje niet wilde..
We maakten grapjes omdat Kay en Emmi wel erg verliefd naar elkaar keken..

Toen ik hem uit de box haalde schrok ik me een ongeluk - hij bleek helemaal nat te zijn: zijn broekje, shirtje waren volledig doorweekt en behalve hij zat in het boxkleed een natte plek.
Natuurlijk had ik niets meegenomen behalve 3 luiers :-(.. De luier en een nieuwe outfit waren snel geregeld maar wat een 'ellende', de andere babys hadden in de 2 uur dat we bij elkaar waren geen ene kik gegeven.

Ik ga nooit meer op pad zonder extra: rompertje, broekje, shirtje, plastic kleedje, 5 luiers, schoonmaakdoekjes ..

Daddy Cool

Kay was er even opuit zonder z'n moeder, met Kay en Jeroen het park ingeweest. Jeroen was al hoopvol: hij was er al eens eerder opuit geweest met een kinderwagen en het was hem toen opgevallen dat hij meer dan gemiddeld aandacht kreeg van vrouwen ;-) (ik had hem alleen vergeten te zeggen dat alle vrouwen die hij tegen zou komen ook achter kinderwagens aan zouden lopen :-S )

Overigens is in de achtergrond, boven op de schoorsteen, een van de hoofd schuldigen in de zaak Kay Benke te zien ;-)