Op pad

Het is me duidelijk dat de gedachte 'alles onder controle te hebben' volslagen ongegrond is. Niets is zo onvoorspelbaar als een baby.

Gisterenochtend had ik om 11 uur afgesproken met de meiden van de zwangerschapscursus om onze babys te laten zien. Om half 11 schrok ik wakker. Kay hadden we die nacht van 2 tot 4 + om 7 uur 's ochtends moeten voeden/luierverschonen/knuffelen. Nog half vermoeid pakte Bendert Kay in terwijl ik onder de douche sprong. 10 Over 11 was ik bij Monique (moeder van Emmi). Alleen Fee, de baby van (de andere) Monique, had ik gezien dus ik was erg benieuwd naar de andere lievertjes. Het eerste half uur hield Kay zich (gelukkig) rustig. Het was erg leuk om iedereen te zien en de ervaringen van de bevalling door te nemen.
Na het eerste gebrul verschoonde ik - als geroutineerd - Kay's luiertje, ik had er 3 meegenomen, meer dan genoeg (dacht ik). Tien minuten later begon Kay opnieuw. Snel keek ik in zijn broekje. Hij bleek te hebben gepoept. Ik verschoonde weer zijn luier - onder toeziend oog van de andere meiden (waarvan de babys opvallend rustig waren). Kay was inmiddels klaar wakker en wilde niet meer van mijn schouder af (zijn favoriete houding want dan kan hij rechtop alles zien). Na een aantal smakkende geluidjes waarvan zelfs een koe in de gaten had: die heeft honger, raadde Monique (moeder van Fee) mij aan om hem toch maar wat eten te geven. Volgens de regels moest hij nog 1 uur zonder kunnen. Gezien het woord 'planning' niet onder de woordenschat van Kay valt en zijn gebrul ernstige vormen begon aan te nemen wat het gesprek danig verstoorde besloot ik om eerder voeding te geven. Kay werd direct rustig en we praatten verder. Na de borstvoeding bleek hij opnieuw te hebben gepoept. Ik verschoonde hem snel want waren op het idee gekomen om onze schatjes in de box te leggen en foto's te maken.
Vanaf links: nr. 1: Emmi - 5 feb nr. 2: Kay - 6 mrt nr. 3: Fee - 16 jan nr. 4: Bouwe - 12 jan

Kay was inmiddels weer begonnen met sputteren. Gelukkig had ik zijn speentje bij me. Tijdens de fotosessie propte ik regelmatig zijn speentje terug in zijn mond want hij spugde deze steeds uit. Achteraf had ik moeten weten dat hij niet voor niets zijn speentje niet wilde..
We maakten grapjes omdat Kay en Emmi wel erg verliefd naar elkaar keken..

Toen ik hem uit de box haalde schrok ik me een ongeluk - hij bleek helemaal nat te zijn: zijn broekje, shirtje waren volledig doorweekt en behalve hij zat in het boxkleed een natte plek.
Natuurlijk had ik niets meegenomen behalve 3 luiers :-(.. De luier en een nieuwe outfit waren snel geregeld maar wat een 'ellende', de andere babys hadden in de 2 uur dat we bij elkaar waren geen ene kik gegeven.

Ik ga nooit meer op pad zonder extra: rompertje, broekje, shirtje, plastic kleedje, 5 luiers, schoonmaakdoekjes ..