zaterdag 14 maart 2009

Ceci n'est pas une paillette

Opeens valt ons op dat Kay niet meer dingen ziet als de dingen die ze zijn, maar dat hij ook in staat is om "iets in iets te zien wat eigenlijk iets anders is" (lekker vaag, maar hier een paar voorbeelden):
  • Afgelopen woensdag aten we (voor hem milde) tom kha kai soep. Nu hadden we laatst al door dat de soep bij Kay een stuk beter naar binnen ging als we hem een rietje gaven. Nadat hij uitgeslurpt was stak Jitske de uiteinden van het rietje (op zijn verzoek) in elkaar zodat een gelijkbenige driehoek ontstond.
    Eerst hield hij het rietje aan de korte kant vast, maakte een snijbeweging en zei dat het een mes was. Vervolgens zette hij 't rietje met de korte kant op de tafel en zei dat het een (zeil-)boot was. Waarna hij het weer aan de korte kant vast hield en over z'n vaders arm heen en weer bewoog terwijl hij zei dat het rietje nu een zaag was.
  • Vanochtend pakte hij een (ronde) korst brood, zette die met de uiteinden op zijn bord en zei "regenboog".
  • Toen we later naar Welsum in de auto zaten zag hij opeens een krokodil in de wolken.