Verliefd

Vanochtend bracht ik Kay naar het kdv. Bij de deur kwam ik de moeder van Chris tegen 'Isabel wacht al op hem' zei ze. Ik moest lachen want op de gang aangekomen hoorde ik vanuit de verte: 'Kaayeee, Kaaayeee' roepen. Kay was nog nooit zo snel bij het lokaal van de Koekiemonsters. En ja, hoor.. wie kraaide daar op de bank zittend bij haar vader? Isabel. Vader en Isabel kwamen al snel toelopen. Ik ging met Kay op de grond zitten om zijn sloffen aan te doen. Ondertussen zette Isabel van opwinding haar eerste stapjes richting Kay. Kay's hartje begon sneller te kloppen. Isabel begon nog harder te roepen. Ze straalden helemaal. Haar vader keek verwonderd naar Isabel. Isabel, die nog niet kan lopen, had zowaar haar eerste stapjes gedaan! Ondertussen waren de sloffen van Kay aan en vroeg ik aan hem of hij Isabel geen kusje wilde geven. Nog voordat ik was uitgesproken had Isabel haar koppie naar voren gestoken en Kay zijn mondje getuit. Hij gaf zijn eerste kusje van die dag op haar wang. Isabel keek enigszins teleurgesteld maar herstelde zich snel door nog een keer Kaayeee te roepen. Kay keek haar verward aan en liep naar het kussen waar een orgeltje lag waarop hij begon te spelen. Hij was mij helemaal vergeten en keek gelukzalig om zich heen.