Vanochtend haalden Bendert en ik Kay 'lang zal hij leven' zingend uit bed. Kay moest ontzettend lachen. Hij begreep er helemaal niets van. Het zingen hield snel op bij het ontdekken van een enorme poepbroek. Na het verschonen gingen we naar beneden. Daar stond zijn stoeltje, helemaal versierd en vol kadootjes, in het midden van de kamer. Het eerste wat hem opviel waren de slingers: ze waren 'mooi'. Daarna liep hij onder het roepen van 'ho, kadootjes' naar de stoel. Het grootste kado werd eerst uitgepakt: een boot voor in bad. Zijn volgende kado was spannender, een fototoestel voor kinderen. Hij was door het dolle heen en heeft de rest van de ochtend alleen maar foto's gemaakt. Van zijn voeten, de voeten van mamma, van pappa, de kast, het paard in de kast (helaas zit er geen zoom op), de tafel. Op de bank gaf hij voor het eerst sinds weken weer eens spontane kusjes aan Bendert en mij. Zo blij was hij. De camera liet hij niet meer los en ging mee naar de Koekiemonsters. Daar aankomen liet hij trots de camera zien. Alle kinderen stonden vol verbazing om hem heen. Van alle meisjes, Okke en Cris maakte hij foto's. Het was verbazingwekkend hoe snel hij het apparaat onder de knie had. Het fotototoestel was duidelijk een groot succes.Die middag kwam hij doodmoe thuis en viel bijna meteen in slaap. Zijn verjaardag was voorbij.
Inmiddels is Kay:
Lengte: 85 cm
Gewicht: 15,9 kg
