Oei ik groei (zonder m'n vader)

Het boek voor ouders met babies is volgens velen "Oei ik groei" en ook wij hebben het (gelukkig extra voordelig via marktplaats) aangeschaft. Iedere keer dat ik het boek opensla erger ik me echter groen en geel aan de totale focus op de rol van de MOEDER en het negeren van welke rol dan ook van de vader. Als je dat boek volgt heb je echt het idee dat opvoeden van een baby uitsluitend bij de MOEDER ligt en de vader er maar bijhangt (niet eens "bijhangt", meer "de eerste 3 jaar na de geboorte in de kroeg zit en zich thuis nooit laat zien"). Overigens, ondanks dat er op zich best goede dingen in dit boek staan, word je ook ziek van herhaling - elk hoofdstuk begint met het zelfde "de baby gaat terug naar de moeder", "de baby is hangerig", etc. etc. De herhaling is erger als in de gemiddelde Teletubbies aflevering (en een belediging voor het intellect van welke ouder dan ook). Als je alle onnodige herhaling er uit haalt tot het noodzakelijke kun je deze pil van 372 pagina's terug brengen tot een foldertje van een pagina of 20.

Daarom roep ik bij deze tot een algehele boycot van het boek "Oei ik groei" op, omdat een jaren '50 idee van opvoeden heeft en de lezers niet serieus neemt (en door overmatige papierverkwisting ook nog eens slecht voor het milieu is).

BOYCOT "Oei ik Groei" NU!

Aanvulling: Het blijkt ook dat de denkbeelden in "Oei ik groei" weinig wetenschappelijk onderbouwd zijn. In een artikel uit 1998 wordt al aangegeven dat de uitgangspunten waarop de theorieën in O.I.G. gebaseerd zijn op een wel zeer twijfelachtig onderzoek:
"Het is belangrijk te weten dat ten tijde van de publicatie van 'Oei, ik groei' de wetenschappelijke onderbouwing slechts bestond uit 2 aan elkaar gerelateerde wetenschappelijke artikelen over een dataset bestaande uit weekboekgegevens van 15 moeders. De analyse van deze weekboekgegevens (een soort vragenlijsten die door de moeders elke week werden ingevuld) schoot op vrijwel alle onderdelen tekort. Zij was niet blind (de codeerder wist van de te coderen week in het weekboek of het een regressieweek moest zijn of niet), niet gecontroleerd (er waren geen vaste criteria voor de codering), en niet op betrouwbaarheid onderzocht (vergelijking van verschillende onafhankelijke codeerders van de weekboeken). Daar komt bij dat weekboekgegevens zo ze al correct geanalyseerd zouden zijn nog steeds een zeer ruwe en onbetrouwbare indicatie geven van de ontwikkeling van baby's (moeders onthouden bijvoorbeeld maar moeilijk wanneer en hoe vaak een kind de vorige dag gevoed is).
Een populariserende verhandeling in de vorm van een boek als 'Oei, ik groei' is en was om deze redenen voorbarig en, in aanmerking nemend hoe serieus jonge ouders zo'n almanak nemen, ook onverantwoord."

Aanvulling 2: Om te bewijzen dat we dit echt een prut boek vinden hebben we 'm te koop gezet op marktplaats. Ondanks dat we het een prut boek vinden willen we er natuurlijk nog wel wat aan verdienen.