Gisteren wou het nog niet zo lukken met Kay op de pot, vooral omdat we hem er net te laat op hadden gezet. Maar vandaag waren we er wel op tijd bij, met als resultaat iets wat ik niet nader zal beschrijven, in de pot lag.
Overigens even snel wat gesurft en toch steeds meer tot de conclusie gekomen: babies krijg je niet zindelijk. Op de ene site een min of meer "wetenschappelijk" verhaal waarin toch vooral gezegd wordt dat je zinderlijkheid niet mag forceren en dat peuters (dus geen babies) zich bewust moeten worden van de signalen van hun lichaam. Op een andere site worden drie duidelijke criteria gesteld waar een kind "aan moet voldoen" wil het zindelijk kunnen worden: het moet iets kunnen, het moet iets willen en het moet iets begrijpen. Nu kan en wil Kay vanalles, maar of hij ook echt begrijpt wat hij wil blijft voorlopig nog de vraag. Weer een andere site geeft ervaringscijfers van ouders, en die liggen zo rond de 2,5 tot 3 jaar.
Dan eindelijk een site gevonden over "infant potty training", eigenlijk ook een grote reclamesite; en ook nog doorspekt van idealisme. Ze zeggen dat een ouder tenminste de eerste 1 of 2 jaren alleen voor de baby zorgen. Vooral de foto's van het "babies vasthouden om zich te ontlasten" gingen me op een gegeven moment toch wat tegenstaan (maar goed dat Kay al wel kan blijven zitten op de pot). Ook bij ouders online nog een artikel over "je baby op het potje" gevonden, maar ook hier is het weer een commerciëel artikel. Wat echter wel te lezen staat in dit artikel is dat de oude dr. Spock aan raade om pas met zindelijkheidstraining te beginnen: "in de tweede helft van het tweede jaar".
Voorlopige conclusie: onzin of niet, we zetten Kay 's ochtends gewoon op de pot.
