Quin op bezoek

Vandaag kwam Quin op bezoek. Quin is inmiddels 9 maanden en een niet te versmaden schatje. Terwijl Kay op Bendert lijkt, lijkt Quin op niemand behalve zichzelf. We gingen naar de kinderboerderij bij ons in de buurt. Overal lag speelgoed en met alle dieren om hem heen was Kay helemaal in zijn element. Eerst wilde hij niet van de trekker af komen, vervolgens liep hij zijn nieuwe schoenen vol met geitekeutels en liet hij de schapen schrikken. Samen met Quin speelde hij in de zandbak en in de oude boot naast de ponys. Hij probeerde contact te leggen met een ouder jongetje door hem te helpen. Iets wat goed emotioneel ontwikkelde kinderen schijnen te doen als ze mee willen spelen met andere kinderen (Zie de BBC serie: 'child of our time'; zondagavond BBC1). Na de kinderboerderij gingen we soep eten. Ondanks dat Quin en Kay niet echt met elkaar speelden hielden ze elkaar goed in de gaten. Als Quin gilde, gilde Kay mee. Als Kay bij zijn moeder op schoot ging zitten, klom Quin ook bij zijn moeder op schoot. Het ging zelfs zo ver dat Kay opeens begon kruipen. Een degeneratie van 6 maanden. Bendert en ik schrokken ons rot. Die Quin komt er niet meer in :-P. Een veel te slechte invloed.

De vakantie is afgelopen

De zomervakantie is voorbij en dat betekent voor Kay dat hij weer naar zwemles gaat. Vorige week vrijdag was de eerste keer. Bij het opstaan die ochtend zag ik al dat hij geen zin had en inderdaad was hij pas met voetbal en speen te verleiden om de auto in te gaan. Aangekomen bij het zwembad (de voetbal moest zelfs mee het zwembad in) was van zijn bui niets meer te bespeuren en scheurde naar de glazen buis gevuld met water en nepvisjes naast de kassa ondertussen luid roepend 'vis, vis'. Bij het uitkleden kon hij niet langer wachten en sprong bijna zonder zwembroek het zwembad in. Na 3 keer van de glijbaan afgegaan te zijn kon de les beginnen.