Sinds een aantal weken is Kay zijn neefje in Nederland. Na 2 maanden wachten op een Cubaans goedkeuren, ik moest verschillende keren naar het Cubaanse consulaat in Rotterdam en naar Den Haag, is het dan toch gelukt. Enmanuel, zijn moeder en grootmoeder kwamen 3 weken geleden aan op Schiphol.
Inmiddels is Enmanuel naar de school van Kay geweest. Hij en Kay vonden het geweldig. Kay stelde Enmanuel zelfs voor als 'zijn broer' zo trots was hij. Op Cubaanse scholen gaat het er heel anders aan toe zo vertelde Anarosa. De kinderen zitten van half 9 tot 2 in de schoolbanken -speelkwartier/ en spelen op de speelplaats kennen ze niet. Ook speelgoed of andere materialen ontbreken. Het enige wat ze hebben zijn potloden. Ook vond ze de juf bijzonder lief tegen de kinderen. Daartegenover staat dat Enmanuel het Cubaanse volkslied uit zijn hoofd kent en zeer goed luistert. De arme jongen. Gelukkig heeft hij het niet zo in de gaten.
