Kay's prik

Vandaag weer naar het consultatie bureau. Nu moest Kay er echt aan geloven: hij kreeg zijn eerste vaccinatie (DKTP/HIB1). Bij het binnenkomen in de behandelkamer zag Kay de verpleegkundige (die hem ook zijn hielprik had gegeven) en voelde je hem denken: "ik ken jou ergens van, ik weet niet precies waarvan, maar leuk was het niet." Het duurde net even wat langer dan normaal voordat hij naar haar ging lachen (zoals ie naar iedereen tegenwoordig gaat lachen die tegen hem praat).

De verpleegkundige begon met een aantal tests. Zo werd gekeken of hij haar gezicht volgde als ze van links naar rechts bewoog en dat deed hij prima. Hij werd even op z'n buik gelegd, met als gevolg de standaard reactie "hoofd omhoog en verbaasd om me heen kijken", wat ook goed bleek te zijn. Toen ook nog even wegen (6200 gram, wat weer boven gemiddeld is) en meten (lengte 62 cm, hoofd-omtrek 41,5 cm, wat ook weer boven gemiddeld is). In 1 maand tijd is hij ruim 1 kilo aangekomen !!...


Hierna was het uit met de pret; de verpleegkundige ging de spuit klaar maken. Als de verpleegkundige de spuit in z'n beentje prikt bijkt zijn wantrouwen terecht te zijn en breekt hij in huilen uit. Het is echter van korte duur, hij is gelukkig heel snel te troosten (lang leve de handelingen geleerd op de baby massage, die helpen dus echt) en heeft hij z'n eerste vaccinatie doorstaan.