dinsdag 5 juli 2011

Eerste cello optreden in De Tamboer

Afgelopen zondag gaf Kay zijn eerste cello optreden in De Tamboer. Allereerst moest er natuurlijk geoefend worden. Iets waar Kay een enorme hekel aan heeft. Gelukkig waren opa en oma bereid als publiek op te treden.
Het 'concert' werd georganiseerd vanuit de Pianowinkel waar Kay les heeft. Bence (leraar) had me de week ervoor per mail gevraagd of Kay zin had. Ik had zo mijn twijfels maar Kay begon trots te glimmen. Hij vond het geweldig dat hij mocht optreden. De hele week kon ik Kay met moeite aan het oefenen krijgen. Pas op de dag zelf ging hij uit zichzelf achter de cello zitten. Omdat Kay de jongste speler was mocht hij als eerste beginnen.

zondag 19 juni 2011

Naar de film

Bendert wil met Kay naar de film, Kung Fu Panda 2 wel te verstaan. Helaas is deze film voor 6 jaar en ouder. Na discussie gevoerd te hebben tijdens het ontbijt geef ik, die filmkeuring is er toch niet voor niets etc.., toestemming. Bendert helemaal blij.  Kay heeft alles gehoord en kijkt ons aan. 'maar mamma, dat mag niet. Tristan (jongetje in zijn klas) is al 6 en die mag wel maar ik niet. Ik ga niet mee. Arme Bendert.

woensdag 15 juni 2011

Cjuwel

"Cool" is bij Kay tegenwoordig niet meer koel genoeg. Tegenwoordig is alles "Cjuwel" - oftewel , het "nederlandse" cool uitgesproken met een engelse tongval. Want cool uitgesproken in het kay-engels is pas echt cjuwel (volgens Kay dan).

woensdag 1 juni 2011

Mooiste basisschoolgebouw van Amsterdam

Na mee gedaan te hebben met de enquête van de Dienst Maatschapplijke Ontwikkeling van de gemeente Amsterdam, is het schoolgebouw van Kay (de 5e Montessori) tot onze verbazing gekozen als mooiste van Amsterdam! Zie het artikel in Het Parool.

woensdag 11 mei 2011

Torusfractuur

Vandaag ben ik afgestraft omdat ik mijn papa-dag verplichtingen had laten varen. Er was op mijn werk een meeting gepland (met ongeveer 20 man) waar ik bij moest zijn - natuurlijk was het overleg op het (voor mij) meest ongunstige moment van de week: woensdagmiddag. Gelukkig kon Kay bij T. spelen.

Onderweg naar huis werd ik door J. gebeld. Ze zat met Kay bij de eerste hulp. Kay was van de trampoline sprongen en verkeerd terecht gekomen.  Dit, precies op het moment dat ik hem opgehaald zou hebben omdat hij dan naar zwemles gaat - oftewel: ze kunnen op hun kop gaan staan, maar ik werk nooit meer op woensdagmiddag!!

Gelukkig viel het allemaal mee, hij had een zogenaamde torusfractuur aan z'n rechter pols (een type breuk die niet gebroken is, dat kan alleen bij 5 tot 11 jarigen, omdat hun polsbot nog buigzamer is). Kay hoeft niet eens in het gips, maar heeft wel een mitella om. In het doktersrapport staat: ... gezien minimale pijnklachten en bewezen onzin van gipsspalk nu nubi grip, pijnstilling en mitella 2 weken.)

dinsdag 5 april 2011

Opvoeden

Een  paar weken geleden sprak ik een collega bij het koffiezetapparaat. Ze heeft 2 kinderen in dezelfde leeftijd. Ik vertelde haar dat mijn opvoeding nu al gefaald had. Kay is zo brutaal en ondeugend. Ik voel me meer een scheidsrechter dan een opvoeder. Hoe heb ik het zover laten komen, vroeg ik me af..
Ze moest lachen en zei dat het weinig met opvoeden te maken had. Haar zoontje is erg rustig - als je met harde stem tegen hem zegt dat hij moet op houden schrikt hij zich wezenloos en doet meteen wat van hem gevraagd wordt. Haar dochtertje daarentegen is totaal het tegenovergestelde. Zij is net als Kay iemand die op zoek gaat naar haar grenzen. Tegen haar zoontje kan ze gerust zeggen 'vanavond mag je een kwartier later naar bed'. De volgende avond gaat hij rustig op tijd slapen. Haar dochtertje wil meteen de volgende dag opnieuw een kwartier later naar bed. Het gevolg is dat ze haar dochtertje veel strenger aanpakt dan haar zoontje. Ze raadde me aan vooral duidelijke grenzen te stellen en discussie over 'waarom wel en wanneer' te vermijden. In haar ogen waren deze kinderen juist degenen die op latere leeftijd verder keken en beter in staat waren de maatschappij te begrijpen.

Een link naar een interessant artikel over opvoeden. Zo heb je de autoriatieve of democratische stijl en de verwaarlozende stijl, de permissieve of toegeeflijke stijl en de autoritaire stijl. Ook zijn er verschillen in oudste, middelste en jongste kinderen.

zondag 13 maart 2011

Snowplanet

Gisteren was het groot feest. Kay ging met zijn vrienden naar Snowplanet voor een Skiles. Het is, hoorden we pas nadat we de uitnodigingen verstuurd hadden, het beste om aan de hand van de leeftijd (5) kinderen uit te nodigen. Er kwamen 8 kinderen... De verdeling was: 2 kinderen uit Kay zijn klas (Ties en Noelle), 3 buurtkinderen (Vere, Bor en Graham), 2 oude vriendjes van het kinderdagverblijf (Cato en Filip).
Kay had die nacht van de zenuwen in zijn bed geplast. En hij had buikpijn, zei hij in de ochtend toen hij zich aankleedde. Ook Cato was zeer zenuwachtig vertelde haar moeder. Om 10 uur kwamen de eerste vriendjes (Filip en Vere). De rest ging direct naar Snowplanet. Eerst gingen we taart eten en cadeautjes uitpakken. Om half 12 kregen we instructie. De ouders mochten helaas niet mee de piste op. Daarna was het skikleding aan, schoenen en ski's uitzoeken en om 12 uur kwam de instructeur hen meenemen. Bor werd het allemaal teveel. Hij durfde niet meer. Na ingepraat te hebben - gelukkig was zijn vader erbij - ging hij toch mee. De les begon met oefeningen om een beetje warm te worden. Daarna mochten ze van het kleine heuveltje af en van de grote heuvel waar ze door een poortje mocht skiën. Als laatste gingen ze allemaal op een mat de (mini) helling af. Het was zo schattig om te zien hoe goed iedereen zijn best deed.
Teruggekomen werden de ski's ingeleverd en had Bor grote verhalen hoe geweldig hij het had gevonden. Na afloop was het patat eten, wat goed uitkwam want iedereen had honger. Vervolgens werd iedereen opgehaald.

woensdag 9 maart 2011

Woensdag

Bendert zit in India deze week dus heb ik vandaag vrij genomen. In de ochtend breng ik Kay naar school. Aangekomen is het klaslokaal donker en leeg. Verbaasd kijk ik om me heen. Gelukkig komt er een moeder naar me toe lopen. 'jij wist het ook niet'.. zegt ze, 'ze gaan naar het theater voor een toneelvoorstelling'. 'Help', denk ik.. 'waarom heb ik geen telefoon bij me' - hij was leeg en ik was zo slim om hem thuis in de lader te laten zitten. We weten geen van beide naar welk theater we de kinderen moeten brengen.
Buiten in de regen zien we een moeder die op haar bakfiets aan het springen is. Ze weet waar het is. Snel rijden we in colonne achter haar aan. Nadat ik Kay heb afgeleverd fiets ik, inmiddels kleddernat, naar huis. Het is tijd om boodschappen te doen. Ik maak een lijstje voor 3 dagen. Gezien ik alleen thuis ben met de muizen (hier kwamen Mariken en ik gisteren achter) heb ik maar wat eters uitgenodigd.
Na boodschappen gedaan te hebben is het tijd om Kay op te halen. Ik kom tot de ontdekking dat ik niet weet hoe laat ik Kay op moet halen. Is het 12.00 uur of 12.30 uur? Ik sms Bendert en hij smst terug dat het 12.30 is.
Aangekomen bij school wil Ties bij ons spelen en met zijn drieën lopen we naar huis. Thuisgekomen gaan Ties en Kay spelen. Ze zijn nu op een leeftijd dat ze geen ruzie meer maken en ik ga boven werken. Na een tijdje vraagt Kay om een snoepje. Ik zeg dat ze geen snoep krijgen, ze hebben al  een stuk verjaardagstaart op. Opeens hoor ik een stoel schuiven en iets vallen. Als ik beneden kom zie ik voor de koelkast een stoel staan met daarop een kruk. Beneden op de grond ligt de snoeptrommel. Ties en Kay zitten ondeugend lachend op de bank. De snoeptrommel verdwijnt ver weg en hoog in de kast. 

Om half 4 wordt Ties opgehaald en ga ik met Kay naar zwemles. Daar ga ik bijna de kleedkamer voor 'vaders met zonen/dochters' binnen, een moeder kan me nog net tegenhouden. Ik stap de 'moeders met zonen/dochters' kleedkamer in en kleed Kay uit. We wachten op de badmeester terwijl een jongetje naast ons onder luid gebrul verlost wordt van een splinter. Kay gaat mee met de badmeester en ik ga op het balkon zitten. Na goed rondgekeken te hebben kom ik tot de ontdekking dat Kay niet aanwezig is. Hij is in het aangrenzende peuterzwembad. Ik loop naar het andere balkon om hem te zien zwemmen. Het is voor hem de 2e keer zonder dat er ouders bij zijn, dus best wel eng. Het gaat gelukkig goed en hij doet erg zijn best.
Thuisgekomen mag hij  nog even TV kijken terwijl ik het eten klaarmaak. Ik heb nu voor het eerst in 10 jaar 3 dagen achter elkaar gekookt.
Kay ligt inmiddels in zijn bed en ik zit uitgeput achter mijn computer. Pfff, die vrijdagmiddagen zijn niets vergeleken met de woensdagen. Bendert MSNed me. Nederland is vanuit India telefonisch niet te bereiken. India heeft van Nederland gewonnen vandaag met cricket, vandaar..

maandag 7 maart 2011

5 jaar

Gisteren werd Kay dan toch eindelijk 5 jaar. De buren Egge en Wietze, alle opa's en oma's, Martijn, Talitha, en Sanne met Jesse kwamen op bezoek. De taart was op verzoek van Kay een Spiderman-taart. Het favoriete kado was de politieboot + boef van lego van Martijn. Ook het Star Wars lego van Bendert was favoriet. Al snel zette Kay zijn vader, oom en buurman aan het werk.  De gekregen lego moest natuurlijk meteen in elkaar gezet worden. Gewillig gingen ze aan de slag.Volgende week is het feestje voor de kinderen. Naar alle waarschijnlijkheid nog meer lego... Gelukkig zijn het kleine blokjes.

zondag 27 februari 2011

Vakantie Zwiterland

Afgelopen week gingen we bij Koosje op bezoek in Bern. Vervolgens gingen we met zijn allen naar Chateau d-Oex (in de buurt van Gestaad) om te snowboarden. Het had net (na 2 maanden) gesneeuwd dus we waren helemaal gelukkig. Kay ging in de ochtend naar skiles en wij gingen afwisselt naar de piste.



Voor foto's klik hier.

woensdag 2 februari 2011

Serious frisbeeing accident

Kay kwam gisteren terug van de naschoolse opvang met een behoorlijke wond op z'n neus. Het bleek dat hij er een frisbee tegenaan had gekregen. Vanochtend vond hij dus dat hij extra zielig was, want hij had ook z'n arm en z'n been gebroken (althans, dat is wat hij zei - waarschijnlijk was het gewoon een beetje groeipijn).

zondag 30 januari 2011

1.11

Vandaag hebben we Kay gemeten en hij is:
1 meter, 1 decimeter en 1 centimeter.

zaterdag 8 januari 2011

Kerstvakantie voorbij

Zijn nieuwe kamer was een groot succes. Het oude speelgoed was Kay helemaal vergeten. Hij vond zichzelf nu officieel een 'grote' jongen en ging zonder morren slapen in zijn nieuwe bed die avond. De volgende ochtend had hij zichzelf spontaan aangekleed. Zondag kwam Vere en die was ook zeer onder de indruk. Samen zaten ze op zijn kamer te kletsen en met de enorme hijskraan, die Kay van de Kerstman gekregen had, te spelen. Bij het naar huis gaan gaf Kay Vere een paarse sleutelhanger van de Eiffeltoren. Die avond vertelde Mariken dat Vere tegen haar had gezegd dat ze een Weiffeltoren had gekregen.

Maandag ging Kay weer naar school. Zijn gouden bling-bling Eiffeltoren ging mee. Op school aangekomen bleek Ties precies dezelfde bij zich te hebben. Ook Ties was in Parijs geweest. Door het koude weer waren ze alleen  met de lift naar boven gegaan. Ties was duidelijk net zo onder de indruk van de Eiffeltoren als Kay.

Naar aanleiding van Frankrijk zijn we toch maar wat strenger geworden aan tafel. Kay moet nu echt wachten met van tafel gaan totdat we klaar zijn. Gelukkig begrijpt hij het nu een stuk beter dan een paar weken geleden. Om de tijd wat te doden vroeg ik donderdag voor de grap of hij al een vriendinnetje had. Kay keek me zichtbaar geërgerd aan en zei: 'Duh, mamma, dat weet je toch wel! ... Noelle is mijn vriendin. Hum, dacht ik, ik had nog nooit van Noelle gehoord. En Ties heeft hij ook een vriendinnetje? vroeg ik. Noelle is ook de vriendin van Ties zei Kay. Kay keek me verontwaardigd aan. Dit had ik duidelijk allang moeten weten.
Vrijdag werd ik door school gebeld. Of ik Kay op wilde halen want hij was ziek. Rond de pauze liep ik het schoolplein op om Kay te zoeken. Na rondkijken vond ik hem in een hoek van het schoolplein met Ties en een meisje spelen. Ik liep om hen af en vroeg me af of dit nu Noelle was. Inderdaad was het Noelle. Nadat ik Kay had meegenomen speelde ze samen met Ties verder.