Het was een zwaar weekend voor Kay. Afgelopen vrijdag werd hij meegesleept naar Bente waar hij duidelijk, de volgens orineel New Orleans recept bereidde, Gumbo op prijs stelde. Na gegeten te hebben keken we naar een video over New Orleanse muziek. Kay begon met zijn hoofd te wiebelen en met zijn beentje op de grond te 'trommelen' zodra hij een leuk stukje hoorde. Waarop Bente vol goede moed aangaf dat we binnenkort toch maar eens langs moesten komen in New Oreans.
Een half jaar geleden konden we hem na het eten te slapen leggen (en het maakte niet zo veel uit waar). Dat zit er niet meer in. Erger nog, om kwart voor negen gaf Kay duidelijk aan dat hij wilde vertrekken. Hij ging voor de deur staan en zei hij: "uit - jas - autoos". Ons reste niet meer dan snel de jassen aan te doen en naar huis te gaan. Weg sociaal leven...
Bij thuiskomst was Kay al in diepe slaap gevallen. Hij werd niet eens wakker bij het naar binnen dragen. Zelfs bij het uitkleden en in bed leggen deed hij geen oog open zo moe was hij.
Zaterdag gingen we naar Den Haag want Annemarie vierde haar verjaardag. We waren vroeger gegaan, omdat we nog even wilden winkelen. Op de terugweg kwamen we toevallig de haagse Sinterklaasoptocht tegen (dus dat heeft Kay ook voor het eerst 'Klaas' "in het wild" gezien, alhoewel hij het meest blij was met de paarden die mee liepen). Bij Annemarie heeft hij zich eerst helemaal vol lopen stoppen met al het lekkers op tafel, net in het bereik van z'n grijphandjes (voorzover wij hem daar een kans toe gaven) en vervolgens paste weer z'n vaste verleidingstrucs toe op alle aanwezigen. Na anderhalf uur was de fut er duidelijk uit (hij begon 'uit, uit' te roepen). We voelden aan dat het nu echt tijd was om naar huis te gaan.
Zondag weer een lange rit. De ouders van Jitske hadden Kay al een tijdje niet gezien, dus richting Welsum. Gelukkig hadden Wicher en Tineke een mini-overall aangeschaf, want hij moest een hoop werk doen. Eerst lachte hij zich een deuk toen Wicher bladeren oppakte en die omhoog gooide zodat ze op z'n hoofd vielen; hij moest zelfs zo lachen dat hij af en toe omviel. Vervolgens ging hij met kruiwagen en schep aan de gang. Ook heeft hij de kippen en het paard eten gegeven. En binnen de katten in de keuken geknuffeld. Na het eten gingen we terug. De hele weg naar huis lag hij te slapen, uitgeput van alle belevenissen.
