Al enige tijd worden we geteisterd door vragen die beginnen met: Waarom .. ??
Een aantal weken voor onze vakantie gingen we naar Welsum. Wicher en Tineke waren er niet en ik had achterloos op de vraag 'waarom zijn opa en oma er niet?' geantwoord dat deze naar de begrafenis van de buurman waren en zo terug zouden komen. De buurman was op 93 jarige leeftijd in zijn slaap was overleden. Het hele weekend werden we bedolven onder de vragen. Nog nooit heb ik zoveel spijt gehad van een opmerking. Waarom is de buurman dood? Wat is dood? Waarom is de buurman begraven? Waarom ligt hij onder de grond? Kan hij dan nog wel eten? Waarom hoeft hij niet meer te eten? Wat is oud? Waarom ga je dood?
In New Orleans was Kay zo onder de indruk van alles wat hij meemaakte dat de waarom-vraag naar de achtergrond verdrongen werd. Terug in Nederland begint Kay weer vragen te stellen. Vorig weekend nog, keek Kay, we waren thee aan het drinken in de tuin, dringend in mijn ogen en vroeg: waarom ben ik geboren, mamma? Het koste me moeite antwoord te geven. Natuurlijk had ik moeten zeggen 'Omdat pappa en mamma van elkaar houden' in plaats daarvan antwoordde ik dat ik dat ook niet wist maar wel erg blij was dat hij bestond. Gelukkig ging hij over op een ander onderwerp. Dat viel mee want normaal gesproken is hij niet zo gemakkelijk tevreden te stellen. We hebben nu de regel ingesteld dat hij maar 3 waarom-vragen achter elkaar mag vragen. Daarna mag hij alleen nog maar een andere vraag stellen beginnend met hoe, wat, wie.
