Vandaag gingen we naar het Gallier House. Het is een "town house" met geschilderd behang en spectaculair stucwerk. De eigenaar was een bekende architect. Hierna door naar het Hermann-Griema House. Of het nu lag aan de wat norse "tour guide" of gewoon het feit dat dit huis minder mooi was dan het Gallier, we weten het niet - maar de tour kon Kay niet boeien. Helemaal typisch was de kook demonstratie. Twee vrouwen stonden in de historische keuken met open haard aan. De keuken hing vol rook want de haard trok niet heel erg goed. Ze waren groente aan het schillen terwijl ze over de keuken vertelden. De banana fritters (poffertjes volgens Kay) bleven liggen waar ze lagen. Dit natuurlijk tot groot ongenoegen van Kay die best wel een poffertje had gelust.Onder de lunch besloten we iets voor Kay te gaan doen; we wilden naar het Louisiana Childrens Museum gaan. Toen we hier echter na enig lopen in de buurt kwamen bleek Kay in slaap gevallen. Plan B trad in werking.We gingen naar het Confederate Museum, het oudste museum van Louisiana. Het staat vol "relikwieen" uit de Amerikaanse burgeroorlog. De grote charme van het museum is dat de inrichting amper lijkt aangepast sinds de burgeroorlog. Alle zwaarden, geweren en uniformen zijn aan Kay voorbij gegaan, want die bleef doorslapen.
Eenmaal buiten en een paar blokken verwijderd van het museum werd Kay wakker. Hij wilde terug naar het hotel. Nog een tussenstop gemaak op Jackson square om nog naar muziek te luisteren, maar toen toch echt terug gegaan naar het hotel om uit te rusten.
's Avonds naar een Libanees restaurant gegaan (volgens de LP was dit Hooka, maar zo heetten ze niet meer). Hier werd Kay erg gelukkig van, eindelijk kreeg hij weer eens z'n favouriete broodbeleg: Hummus!
