zondag 19 april 2009

Dag 10 - Lower 9th, 2nd line en een beetje FQF

Vandaag sliep Kay uit; hij werd pas om half 8 wakker. Sarah, de eigenaresse van onze nieuwe B&B, had een ontbijtje voor ons gemaakt. Ze is een behoorlijke kwebbel. Nog even gesocialized met de buren schuin tegenover, die een zoontje had wat iets jonger dan Kay was. Grote hit was de grasmaaier van het jongetje; 't is dat het speelgoed was anders had Kay keurig het gras van de buren gemaaid.

Omdat we geen wireless internet meer hadden gingen we naar een locale coffeeshop (met WiFi) waar we snel een artikeltje online konden zetten. Toen Bente kwam had ze minder goed nieuws; Super-sunday, waar Mardi Gras Indians optreden, ging niet door vanwege dreigende regen.
Bente nam ons mee naar de Lower 9th Ward, de plek waar tijdens Katrina de grootste dijk doorbraak was. We zagen het muurtje wat hier voor "dijk" door moet gaan. We zagen de grote leegte die nu over was. Geen huizen meer in puin, maar grasland en lege "lots" zover het oog reikte (bijgevoegde foto is een 180° panorama; dit was dus een woonwijk). We liepen over de rivierdijk langs de Mississippi. Kay moest plassen en kreeg een fireant in z'n broek (waarover zo meer), die hij snel weer kwijt leek te zijn. Tijdens het rijden had Kay het regelmatig over "wat was er met de huizen gebeurd" en "waar zijn de indians".
Na nog wat rijden stopte Bente bij het huis van Fats Domino, wat keurig herbouwd was. Opeens gilde Kay dat hij pijn had. Snel trokken we z'n broek naar beneden en hadden al snel de fireant te pakken. Daar stond Kay dus, in z'n blote kont, in een auto, voor het huis van Fats Domino in the Lower 9th.

Nu door naar Downtown, want supersunday ging misschien niet door, er was wel een 2nd line. De 2nd line werd omgeleid. Er was een "hostage situation" op de route en er zaten "snipers on the roofs". Dit deed echter weinig af aan de goede sfeer. Na de laatste rustpauze wilde Kay op z'n vaders schouders om zo maar niets te hoeven missen. We eindigden bij the Candlelight, waar we even gehangen hebben en Kay van de picknick tafels op Tuba Fats square afsprong.

Nog even een staartje FQF meegepakt. Bonerama trad op. Helaas met maar 3 van de 5 trombonisten. Kay vroeg zich af waarom ze niet gingen lopen (zoals bij de 2nd lines). Toen het festival was afgelopen zaten we nog wat te drinken op een van de grasvelden langs de rivier, toen Kay opeens uitriep dat hij moest plassen. Nog voor dat een van ons hem op kon pakken om naar een portopotty te gaan had hij z'n broek naar beneden getrokken en stond hij "keurig netjes" op het grasveld te plassen (we kunnen nu dus wel concluderen dat hij behoorlijk zindelijk is).