zaterdag 27 februari 2010

woensdag 24 februari 2010

Space (lego) invasion

Het begon een paar weken geleden. De moeder van Bendert kwam met een aantal ruimte wagentjes van lego aanzetten die van Bendert waren geweest. Vervolgens gingen Bendert en Kay de week daarna bij opa en oma op bezoek. Bij thuiskomst bleek een complete jaren 70 space lego set meegekomen te zijn. Kay vond het geweldig. De hele week heeft hij nauwelijks televisie willen kijken. 's Morgen begon hij er al mee te spelen en het lego ging mee naar zijn kamer als hij naar bed ging. Iedere ochtend vroeg hij of hij weer naar oma mocht om nieuw lego te halen.
Tot grote ergernis van zijn moeder wilde hij zelfs niet gaan zwemmen afgelopen vrijdag. Nee, het was toch zijn 'vrije dag'. En dan 'mag je doen waar je zin in hebt, he mamma'... Het gevolg was dat Kay of liever gezegd 'we' de hele ochtend met zijn lego speelden. Kay haalde een ruimtewagentje uit elkaar door het bijvoorbeeld per ongeluk te laten vallen. Vervolgens begon hij keihard te brullen omdat zijn moeder het niet snel genoeg , en volgens de gebruiksaanwijzing (ja, ja die waren ook bewaard), in elkaar wilde zetten. Na een tijdje heb ik hem maar voor de computer gezet en ik kan je zeggen de lego ruimte filmpjes op Youtube zijn soms erg grappig.
Tot overmaat van ramp kwam Bendert die avond thuis en heeft hij, je raadt het al, de hele avond met lego zitten spelen onder het mom van 'ik ben een ruimterobot voor Kay aan het maken'.
De band tussen de 2 is duidelijk sterker geworden. Vanmiddag toen ik Kay ophaalde zei hij tegen me dat hij wilde dat pappa er was. Hij miste pappa...
Misschien komt mijn legofrustratie dan toch voort uit het besef dat Kay een echt jongetje is met echte mannen interesses.

donderdag 18 februari 2010

"S" papa

Kay gooide vanmorgen zijn das af op de crèche, keek om en zei: "'S' papa." de das lag inderdaad in een "S" vorm; lezen kan hij dus ook al (een beetje)

dinsdag 9 februari 2010

Gedicht van Kay

Op een boot
rood en rood
en toen zei Pad
klap

Rood is een Pad
en die pad
zit een ballon
een gele ballon
pats

In het rood zit een pad
en toen pats
en een oranje pats

In die ballon
zat een Hag
en toen klapte de ballon
en toen was er een boze beer

zondag 7 februari 2010

Verjaardag

Terwijl Kay niet kan wachten totdat hij 4 wordt moest ik toch wel even slikken toen ik me realiseerde dat ik maandag 40 ga worden.
Ik heb het gevierd door gisteren met een aantal vriendinnen naar een bonbon workshop te gaan bij De Vliegende Kok. Het was erg gezellig.

De kinderen stalden we bij Bendert, die zich de avond ervoor pas realiseerde dat hij op 6 kinderen ging passen. Toen was het al te laat (:-)). Gelukkig was hij niet helemaal alleen. Peter (vader van Vere) was erbij. Bendert is met de kinderen marshmallow in de chocolade gaan dompelen. Daarna heeft hij nog even soep gemaakt terwijl de kinderen met elkaar speelden.
Vandaag heeft Kay alleen maar uitgeput op de bank gelegen en heeft even met zijn lego gespeeld (ook Bendert heeft het rustig aan gedaan..).

vrijdag 5 februari 2010

Naar school

Neee Kay gaat nog niet naar school, tenminste niet "full-time". Vandaag mocht hij wel langs om een uurtje te wennen. Hij werd om 9 uur afgeleverd op school bij zijn nieuwe klas. Na de juf een handje gegeven te hebben, kwam er meteen een jongetje op Kay aflopen dat hem wou helpen bij het uittrekken en ophangen van z'n jas. Daarna werd hij door een ouder jongetje rondgeleid door de klas. Zelden heb ik Kay zo rustig (bijna timide) gezien. Hij was erg blij om te zien dat ze ook lego hadden. Na de rondleiding mocht hij zeggen wat hij wilde doen (tekenen) en mocht hij aan z'n tafeltje gaan zitten. Ondanks dat hij pas over een maand gaat, hadden ze al een tafel, kapstok en luizenzak voor 'm geregeld.

Overigens zijn er een aantal dingen onveranderd op deze school. De kleedjes die op de grond liggen met de attributen er op, werden zo'n 70 jaar geleden ook al gebruikt, zoals te zien is op onderstaande foto genomen rond 1935 met daarop Kay's oudoom Rob, nicht Marianne en neef Hans die op dezelfde school gezeten hebben.