Na 3 weken school de balans opmakend, moet ik concluderen dat het allemaal best wel zwaar is voor Kay. Hij heeft moeite met naar school gaan, wil niet praten over wat hij gedaan heeft en als hij uit school komt is hij dood moe. De naschoolse opvang (waar hij lekker kan spelen zonder regels) vind hij veel leuker zegt hij.
Nu moet ik ook wel toegeven dat het er best streng aan toe gaat. We nemen afscheid bij de deur, hij moet zelf zijn jas, schoenen aan en uit kunnen trekken. Afgelopen dinsdag haalde ik hem iets te laat op tussen de middag. Hij was al aan het eten en mocht pas met me mee als hij zijn brood op had, zijn broodtrommel en beker dicht had gedaan en in zijn tas had gedaan, zijn tafeltje met een sponsje (groene kant naar beneden) had schoongemaakt en vervolgens weer droog had gemaakt waarbij hij het doekje op een speciale manier moest opvouwen zodat een ander kind het weer kon gebruiken. Je begrijpt wel dat dit voor de eigenwijze Kay een en al drama was. Gelukkig ging hij uiteindelijk overstag.
De regels van school beginnen ook door te dringen tot ons huis. Zo mogen Bendert en ik niet met hem praten als hij aan het eten is. Aan tafel eet je en praat je niet legde hij ons uit. Ook kreeg ik vanochtend te horen, toen ik met een legohuisje de trap af wilde gaan, dat ik het met 2 handen vast moest houden.
Aan de ene kant denk ik 'dit is veel te streng' aan de andere kant denk ik dat het ook wel goed is voor hem om nu al te leren luisteren en te leren je spullen op te ruimen. We zullen zien..
