Bijna 15 maanden

Tijdens de vakantie heeft Kay naast zijn kies er een tand bij gekregen. Als hij water wil roept hij tegenwoordig ´wa-wa´. In China wilde hij opeens geen rijst meer eten. In Italie leefde hij op dadels (da-da), melk, brood en pap omdat hij geen pasta met tomatensaus meer luste - terwijl dit zijn lievelings gerecht is...?? We zaten met onze handen in het haar.. Gelukkig heeft hij het overleeft en is zijn buikje nog even mollig als voor de vakantie. Hij is verder een stuk beter gaan lopen doordat hij nu zijn armen naar beneden durft te doen. Onze gebarentaal is, ondanks alles, toch effectief gebleken doordat Kay spontaan tijdens de vakantie het gebaar voor 'meer' ging gebruiken.

Even afwezig

Waren we nog maar bekomen van onze reis naar Hong Kong, "moesten" we alweer op vakantie. Er staat "moesten", omdat het voor ons werk zo uit kwam dat we vrij konden nemen. Gevolg was dat we tot ongeveer 2 dagen voordat we weg gingen niet zeker wisten of we weg konden (dus alles was nogal rommelig georganiseerd, zo zelfs dat we sommige uitnodigingen/afspraken helemaal vergeten waren af te zeggen (sorry Joan!)).

Deze keer was het een iets minder wilde vakantie. We pakten de auto richting Noord Italië. En sliepen 2 weken afwisselend in hotels, agriturismo's en de tent. Een volledig verslag (inclusief foto's en filmpjes) van de avonturen van Kay in Italië zal waarschijnlijk later op de blog verschijnen (als z'n ouders tenminste zijn bijgekomen van de toch iets te lange rit terug). Nu de hoofdlijnen:

wo 9-5-2007: Amsterdam - Bolzano
In een keer doorgereden van Amsterdam naar Bolzano (of eigenlijk San Giacomo). We hadden een kamer besproken in een agriturismo (de Putzenhof), een aanrader. Hier kwamen we achter de voordelen van het verblijf in een agriturismo: ongeveer even duur als een hotel kamer, een mooie landelijke ligging, dieren als katten, vogels en konijnen en (vooral belangrijk als je een klein kind bij je hebt) je hebt eigen kook gelegenheid.

do 10-5-2007: Bolzano
Lichte bergwandeling in de omgeving van Bolzano. Vooral licht omdat we van berghut naar berghut liepen, deze berghutten waren minder primitief dan het klinkt. Meestal zat er een volledig restaurant in, met voorzieningen om babies te verschonen en een speeltuintje met zandbak.

vr 11-5-2007: Bolzano
Dit keer een iets zwaardere wandeling (voor Kay's ouders dan).. Na maanden achter de computer gezeten te hebben valt het niet mee om 6 uur op een dag te lopen. Eerst met het kabelbaantje naar Jenesien, vandaar wandelen van berghut naar berghut door bossen en alpenweiden.

za 12-5-2007: Bolzano - Modena
Wicher en Tineke waren ook (en zijn dat nog steeds) in Italië en we spraken af op een camping bij Modena. Bij vertrek uit Bolzano nog wel snel langs het archeologisch museum van Bolzano gegaan om Ötzi te bekijken.

Voor Kay was het de eerste keer kamperen en hij vond het fantastisch. Natuurlijk leerde zijn opa hem meteen wat een hamer is. Resultaat was dat Kay de hamer niet meer los wilde laten en overal op sloeg wat hij tegen kwam. Zijn ouders hadden enige tijd nodig om over deze eerste kampeer-ervaring van de vakantie heen te komen. Voornaamste redenen: de hele nacht niet kunnen slapen. Een camping naast een snelweg is geen goede camping als je een tenje hebt. Eigenlijk is een camping naast een snelweg nooit een goede camping. En door de haast bij vertrek waren we vergeten kussens mee te nemen (en dat slaapt best waardeloos). Kay sliep trouwens als een roos die nacht.

zo 13-5-2007: Modena - Corniglia
Corniglia is onderdeel van de "Cinque Terre", een vijftal "dramatisch" gelegen kust dorpjes (sinds een paar jaar World Heritage Site). Overigens hebben wij niet overnacht in Corniglia, wij ontkennen dat wij er ooit zijn geweest, wij weten niet eens dat het bestaat, wink wink, nudge nudge, say no more - dat was althans wat we moesten zeggen van de eigenaresse van het appartementje waar we twee nachten hadden overnacht, toen we braaf aangaven nooit van Corniglia gehoord the hebben kregen we €10,- korting. In Corniglia ondekte Kay de chocolade-Amaretti.

ma 14-5-2007: Corniglia
Vandaag een stuk van de Via dell'Amore gelopen (in de kokende hitte), van Corniglia via Vernazza naar Monterosso al Mare. Van daar met de boot naar Riomaggiore, en terug met de trein naar Corniglia). Kay´s ´verbazing van de dag´ was wel het strand. Sinds een paar weken is hij gek op steentjes die hij vervolgens stiekem in zijn mond probeert te steken. En nu viel zijn mondje open van verbazing bij het zien van al de steentjes. Teveel om op te eten.

di 15-5-2007: Corniglia - Pisa
Eigenlijk zou Pisa alleen maar een tussenstop zijn op weg naar Florence waar we op de camping wilden gaan staan. Jitske voelde zich niet lekker, het was regenachtig weer en we waren nog niet helemaal bij gekomen van onze vorige campeerervaring; daarom zijn we toch maar in een hotel gaan zitten. Pisa bleek best een leuk stadje te zijn. Helaas vonden de muggen Kay die nacht erg lekker en toen we ´s morgens wakker werden was Kay verandert in 1 grote muggebuilt. Hij had er zelfs een op zijn oog.

wo 16-5-2007: Pisa - Montegulfoni
Deze dag werd beheerst door de zoektocht naar een agriturismo (viel mee, bij de tweede was het raak) en een file van het type "motor uit en ga maar buiten je auto een uurtje staan wachten". Onze pech in het verkeer werd ruimschoots beloond door onze accomodatie (waar we maar vier nachten gebleven zijn): een appartementje op een rustige Toscaanse heuvel.

do 17-5-2007: Sienna (Montegulfoni)
Vanuit Montegulfoni heen en weer naar Sienna. Daar ondermeer de toren van het Palazzo Publico beklommen - de trappen waren niet echt berekend op een volwassene met rugdrager, wat een hoop gewurm tot gevolg had (maar het lukte wel), Kay vond het maar wat leuk.

vr 18-5-2007: Florence (Montegulfoni)
Vanuit Montegulfoni heen en weer naar Florence. De hele vakantie zijn we geen moment zo blij geweest met onze TomTom als in Florence: rijden daar is alsof je je met je auto in een Hel erger dan die van Dante begeeft: belijning op de weg ontbreekt aan alle kanten waardoor drie baans wegen als zes-en-een-half baans wegen worden gebruikt, het is overal schreeuwend druk (en ben je eindelijk waar je wezen moet, kom je er achter dat Florence zo vergeven is van de touristen dat het echt niet meer leuk is).

za 19-5-2007: San Gimignano (Montegulfoni)
Vanuit Montegulfoni heen en weer naar San Gimignano. 's Ochtends rustig aan gedaan. Kay had de laatste dagen een beetje te weinig slaap gekregen - vaak sliep hij tijdens het rijden, maar dat was maar een paar uurtjes over een dag verspreid. Normaal slaapt hij 's ochtends vanaf ongeveer 10 tot 1 's middags. Bovendien was ik dit keer niet helemaal lekker. In San Gimignano ontdekte Kay de gelatti.

zo 20-5-2007: Montegulfoni - Punta Sabioni
Eindelijk durften we het weer aan om naar de camping te gaan. Vooral omdat je voor verblijf in Venetië de hoofdprijs betaalt. Bij Punta Sabioni zijn we op een camping gaan staan die eigenlijk te luxe voor woorden was: super schone douches en toileten, een winkelstraat met volledig uitgeruste supermarkt en meerdere restaurants op het terrein, aan het strand, geen snelweg of vliegveld (daar hadden we in Barcelona ooit eens ervaring mee gehad) in de ruime omtrek, 2km van de vaporetto naar Venetië en maar €27,- per nacht. Natuurlijk school er een addertje onder het gras: de camping was vergeven van de muggen en de Duitsers met caravans (de voertaal op de camping was ook Duits en niet Italiaans). Nadat Kay bij het baden in een van de wasbakken Der Kleiner Hansel genoemd werd was het duidelijk tijd om naar huis te gaan.

ma 21-5-2007: Venetië (Punta Sabioni)
De standaard dingen die iedereen doet op z'n eerste dag in Venetië: beetje op de vaporetto zitten, San Marco plein bezoeken en wat door de stad rond banjeren. Maar alles wel rustig aan, want het was weer veel te warm.

di 22-5-2007: Burano en Torchello (Punta Sabioni)
Met de vaporetto naar Burano en Torchello. Eigenlijk waren we ook nog van plan om naar Murano te gaan, maar het was zo warm dat we daar maar vanaf hebben gezien.

wo 23-5-2007: Venetië (Punta Sabioni)
Op onze laatste echte vakantie dag nog wat van Venetië proberen te zien en de Dom bezocht. Het was weer enorm warm (waardoor we alle drie zo lamlendig werden) dat Kay in tijdens een tochtje over het Grand Canal in slaap viel en we maar naar huis gegaan zijn.

do 24-5-2007: Punta Sabioni - Amsterdam
"Is het nog ver Grote Smurf?" "JA, HEEL VER". Oftewel, volgende keer doen we zo'n afstand zeker niet in een keer. Amsterdam naar Bolzano was nog goed te doen (we waren toen rond 07:00 vertrokken en kwamen rond 20:30 aan). Punta Sabioni naar Amsterdam eigenlijk niet, we waren om 08:00 vertrokken en kwamen pas om 01:30 ('s nachts dus) aan. De route planner gaf dan wel aan dat het in ongeveer 12:30 uur kon, in praktijk bleek dit vijf uur meer. Kay heeft echter de dag na de rit schijnbaar nergens last van en is vrolijk als altijd.

Het valt me op dat Italianen en Duitsers (net als de Chinezen) gek op kinderen zijn. Zodra Kay in de buurt van iemand kwam op de boot of op de camping en hij begon te lachen was het ijs meteen gebroken. We hebben dan ook nog nooit zoveel contact met de locale bevolking en andere toeristen gehad als in Italie. Mensen die met een grote boog om hem heen liepen waren bijna altijd Fransen... Blijkbaar hebben die niets met kinderen (slecht voor je uiterlijk)..

14 Maanden

Knur is alweer 14 maanden!. Wat gaat de tijd toch snel. Vrijdag naar het consultatieburo geweest waar hij gewogen (12 kilo) en gemeten is (80 centimeter). Op het kdv leert hij steeds meer :-). Hij weet inmiddels als hij iets doet wat niet mag hij 'tout'(=stout) is en hij kan, tot onze verbazing, opruimen. Helaas heeft hij dat wel onmiddelijk weer bij ons thuis spontaan afgeleerd. We zijn niet consequent genoeg, ben ik bang.. Als je aan hem vraagt: wat doet een leeuw?? doet hij 'grrrrr'.

Ook iets, waar ik me vooral druk over maak, is zijn 'obsessie' voor mijn borsten. Zodra hij op mijn schouder zit steekt hij zijn handjes in mijn t-shirt en begint te kriebelen. Erg schattig, helemaal als je midden in een restaurant zit met vrienden te eten.
Ik vroeg me af hoe en waarom hij dit doet en heb bij verschillende mensen navraag gedaan. Het schijnt volkomen normaal te zijn. Bij de schoonzus van mijn buurvrouw deden alle 3 de kinderen het tot hun 6e jaar. Opa Feenstra begon erg te lachen toen ik het vertelde. Volgens hem zijn mannen duidelijk al vanaf de geboorte geintrigeerd door borsten en zal dit alleen maar erger worden :-#...

Opsporing verzocht

Kay vraagt uw aandacht voor het volgende.

Op maandag 30 april 2007 rond 11:00 is mijn pet verdwenen. Ik bevond me op het moment van verliezen op de schouders van mijn vader tijdens de vrijmarkt op Koninginnedag. De vermissing werd geconstateerd op de kruising van de Middenweg en Linnaeushof in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Het is onbekend waar de pet exact verloren is gegaan. Voordat ik achter het verlies kwam heb ik de volgende route afgelegd: vanuit de Copernicusstraat zijn we rechts af geslagen de Linnaeusparkweg in. Hier zijn zij schuin overgestoken naar het poortje dat toegang geeft tot de Linnaeusdwarsstraat. Vlak na het poortje, voordat ze het trappetje af gingen heb ik nog even aan een blauweregen geroken.

Signalement:
De voornaamste kleur is Blauw met graffity opdruk. Aan de voorkant bevind zich een duidelijke applicatie met de tekst "The Delivery Devils".

Beloning:
De vinder heeft de keuze uit een Wortelcake of een portie Perzik-walnoot-cocos-koeken.