Vandaag gingen we op kraambezoek bij Marjel en Christian in Leiden. Noa is een allerschattigst meisje dat Kay met grote ogen vol bewondering aankeek. Een jaar geleden had ik Noa niet op mijn schoot kunnen hebben. Van jaloezie was echter geen sprake meer. Al zei Kay na een kwartier dat de baby nu wel weer weg kon...Na eerst even in de tuin gezeten te hebben gingen we met zijn allen naar het Museum voor Volkenkunde. Daar was de tentoonstelling "Music in Motion" die we wilden zien.Kay is auditief nogal gevoelig de laatste tijd. Muziek door elkaar was voor hem iets te veel van het goede. Hij klaagde dat iets te hard is of te veel herrie maakte.
Leuk vond hij wel het "Lucht drum spel". Als je op een bepaald vlak op de grond liep, verscheen er op de muur een projectie van jezelf met een braziliaans druminstrument, dat je kon bespelen. Dikke pret voor Kay.
Ook was hij erg onder de indruk van het metershoge voorouderbeeld uit Papua Nieuw-Ginea, dit was vooral te merken aan de vloed van "waarom"-vragen die hij hieraan besteedde. Voordat we het doorhadden was het alweer over drieën en gingen we (via de ijsboer) terug naar huis.
