Vandaag naar Denpasar gegaan met de taxi. Eerste stop was het Museum Negeri Propinsi Bali. De eerste zaal was meteen goed - daar stond namelijk een Barong kostuum opgesteld en Kay is, sinds hij niet meer bang is voor de Barong, z'n grootste fan. Hij begon meteen foto's te maken (met z'n speelgoed camera die we eerder deze vakantie steeds vergeten waren mee te nemen - waarvan onderaan dit artikel een selectie van de beste foto's).Op een van de binnenplaatsen kon Kay de verleiding niet weerstaan om met z'n vinger in de navel van een dikbuikig budha beeld te peuteren.
Na het museum eerst doorgelopen naar de Pasar Badung (de groente en fruitmarkt van Denpasar). We werden helaas zo lastig gevallen door een opdringerig vrouwtje dat vond dat zij ons de weg moest wijzen (terwijl wij rustig rond wilden neuzen), dat we hier snel wegvluchtten. Door naar de Pasar Kumbasari - de markt voor souvenirs. Hier was het gelukkig doodstil en een groot deel van de winkels was zelfs dicht. Tot vreugde van Kay hebben we een (varkens-)Barong masker aangeschaf; een groot deel van de taxirit naar huis zat hij met het masker te klepperen.Omdat we alleen de ochtend in Denpasar waren, hadden we 's middags nog even tijd om Hardy's warenhuis in Sanur binnen te lopen, daar liepen we tegen een Barong t-shirt aan. Toen we dit Kay op te passen aan trokken begon hij meteen luid te gillen van plezier en door de winkel te rennen tot groot vermaak van de verkopers. Zolang Kay het t-shirt aan had vroeg hij regelmatig hoe hij heette. Als je dan antwoorde "Kay", antwoorde hij "nee, ik ben de Barom" ('n'-en spreekt hij nog vaak uit als een 'm').
's Avonds trakteerden we ons op teppanyaki, wat je hier voor een fractie van de nederlandse prijs kan krijgen - Kay had er echter geen puf meer voor; even werd hij ontzettend narrig en het volgende moment lag hij aan tafel te slapen, terwijl we net het hoofdgerecht voorgezet kregen.
