Het geld werd natuurlijk meteen weer uitgegeven. Op het einde van de ochtend betrapte ik Kay er zelfs op dat hij probeerde iets gratis te krijgen. Ik vroeg me al af waarom hij zo lang bij dat kraampje aan de overkant bleef. Toen ik polshoogte ging nemen zag ik Kay met een plastic grasmaaimachine staan. Ik vroeg hoe duur het was. Hierop riep Kay met zijn liefste stemmetje dat hij hem ook wel gratis wilde kopen. Helaas de verkoopster wilde hier niet aan beginnen.
Ons huis staat inmiddels weer vol met plastic auto's, knikkers, een huis etc. Door Kay zijn verkooptalent waren we veel kwijt geraakt maar hadden we er ook weer genoeg bijgekregen.
