Vandaag wilden we Kay dolfijnen laten zien - er schijnen dolfijnen en zelfs walvissen rond de Canarische eilanden te zwemmen. Wij 's ochtends naar Puerto Rico om van daar met een boot de zee op te gaan. Puerto Rico lijkt alleen maar uit de grond gestampt te zijn voor de toeristen - de heuvels om de baai zijn bezaaid met witte mega-appartementencomplexen.
Schepen genoeg in de haven, allemaal beloofden ze je naar de dolfijnen te varen. We boekten snel een tocht. Eenmaal uit de haven konden we de gevolgen van de storm de nacht tevoren goed voelen. Gelukkig voeren tegen de golven in dus viel het allemaal wel mee. Kay vond het prima en helemaal in zijn element, met z'n haar in de wind stond hij voorop het schip. Na een half uur varen was er nog geen dolfijn gespot, na een uur nog steeds geen dolfijn te zien en na anderhalf uur nog steeds niets. Uiteindelijk gingen we richting haven zonder een dolfijn gezien te hebben. Binnen de kortste keren moesten er plastic zakken aanrukken voor de passagiers; ook wij werden wat stilletjes. Misselijk stapten we uit. Bij de haven nog wat(erg smerige) tapas gegeten. Daar besloten we, om de teleurstelling te verzachten, een rondje om het eiland te gaan rijden.De westkust van het eiland is zeer ruig en desolaat. Ook bleek weer eens dat Kay niet zo van bergwegen houdt; we konden het een en ander opruimen en schoonmaken (gelukkig was hiervan al snel niets meer te ruiken). We reden naar de Valle de Agaete, wat in de de reisgidsen werd aangemerkt als "een van de hoogtepunten" - dat viel een beetje tegen. De vallei was droog en dor, waarschijnlijk had deze te lijden gehad van bosbranden. Na een tijdje rondgereden te hebben kwamen we in heerlijk geurende ceder bossen waar we nog even gewandeld hebben.
Vervolgens zijn we via de noord- en oostkust terug gereden. Bij thuiskomst was het donker, veel donkerder dan normaal. De stroom in het complex bleek afgesloten te zijn. Dus geen licht (behalve kaarslicht), we konden niet koken en het water uit de douches was koud. Uit "nood" zijn we toen maar in een restaurant gaan eten. Gelukkig was er een aquarium achter onze tafel. Kay vermaakte zich prima: Nee, Kay geen vissen uit het water pakken. Ja, de vis op mamma haar bord is een dooie vis en de vis in het aquarium is een levende vis. vis.. vis..
