Kay ligt op het bed en is te moe om zijn taartje te eten. Wat is het toch een lievertje!! en wat heeft hij doorgemaakt. Wat doen we hem aan met deze reis, denk ik. We hebben ons deze eerste dag dan ook heel rustig gehouden. Veel geslapen, 's middags even snel met z'n drieën het hotel uit, na 200m lopen geconcludeerd dat we toch echt nog te veel last van het tijdsverschil en de zware vlucht en terug gekeerd naar het hotel. Op de terugweg wel het metro station ontdekt waar we bij een bakkerij nog even snel een taartje kochten (wat hij dus nooit heeft opgegeten omdat hij te moe was).'s Avonds waren we redelijk opgeknapt en zijn we bij "June" (een Japans restaurant vlak in de buurt van het hotel: goede tip uit de LP) gaan eten; ook Japans vind Kay lekker. Daarna weer terug naar het hotel, Kay in bed (proberen te stoppen) en wij nog even elk om beurten aan de overkant van het hotel voor de chinese voetmassage gegaan (erg lekker na een lange vliegreis).
Natuurlijk werd Kay wel midden in de nacht wakker, want hij zat nog helemaal in het nederlandse ritme en wilde dus om 3 uur 's nachts eten.
