Dag 8 - el parque es cerado por un año debido a el fuego

Het was alweer onze laatste dag. Gelukkig hoefden we niet om 12 uur uit te checken (er waren zo veel appartementen vrij gekomen door de stroomstoring eerder die week). Dus konden we de huurauto tegen een uur of één terug brengen. Het plan was om naar Palmito´s park te gaan. Daar om 9 uur aangekomen stond er een groot hek voor de parkeerplaats. Snel de gidsen gepakt; degene waar we ons op gebaseerd hadden zei 9 uur, de andere zei echter half 10. Dan maar wachten; toen we er zo'n 5 minuten stonden kwam er een mannetje aanlopen, op onze vraag wanneer het park open zou gaan was zijn antwoord: "un año". Vanwege bosbranden in het gebied zo het park voorlopig niet open gaan.

Dan maar over naar plan B: we gingen naar de Jardin Canario. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan - de hele vakantie hadden we op onze TomTom kunnen vertrouwen, maar deze tuinen stonden er niet in. Bij de omschrijving stond al dat ze moeilijk te vinden zouden zijn (dus hadden ze het maar achterwegen gelaten een adres er bij te zetten). Aangezien overal bordjes naar stonden in Gran Canaria, dachten we niet dat het een probleem zou zijn. Uiteindelijk is iemand uit de buurt voor ons uit gereden. Toch was al dit gezoek wel de moeite waard. Het park was schitterend met overal verschillende soorten planten en bomen. Zo had Gran Canaria er vermoedelijk uitgezien toen de Spanjaarden aankwamen en voor dat de bosbranden van juli.

Ook het verhuurbedrijf was moeilijker te vinden dan gedacht. Kay en Jitske dus maar terug gebracht naar het appartement zodat Kay nog even kon zwemmen en daarna rustig kon gaan slapen.
Toen ik eindelijk het verhuurbedrijf had gevonden bleken ze van 13:00 tot 16:45 dicht te zijn - dat was wel een issue aangezien ons appartement nog een behoorlijk eind van het verhuurbedrijf af was en wij om 17:20 met een bus opgehaald werden. Gelukkig was het een minder groot probleem dan gedacht - met een taxi was ik zo weer terug en de bus was 20 minuten te laat.

Op het vliegveld aangkeomen werden we geconfronteerd met wat we bijna hele vakantie hebben kunnen ontlopen: Nederlanders (vakantie meteen voorbij). Voor de bagage incheck moesten we lang wachten; er stond een enorme rij. Kay's opblaasbal gepakt en naast de rij met Kay gaan voetballen (hij werd nog wel bijna omver gelopen door een horde idiote hollanders toen er naast ons een andere balie open ging). Na de incheck voor Kay nog snel speelgoedvliegtuig gekocht.
Nadat we met de bus naar het vliegtuig gereden werden en daar uitstapten ging Kay opeens 'hyperend' tekeer bij het zien van het "tuig". Waar andere kinderen gaan huilen bij het opstijgen, begon onze kleine thrillseeker breeduit te lachen. Even later was de fut er ook bij Kay uit en sliep hij bovenop zijn moeder in (dit terwijl we nog wel een extra stoel hadden gekregen).