De tas van Kay was de grootste die we ooit hadden meegenomen op vakantie; z'n ouders hadden bij elkaar minder dan 15 kg aan bagage, en toch kwamen we met z'n drieën in totaal bijna aan de 40 kg. Rompertjes, broekjes, babyfoon, doekjes, luiers.. ehbo setje, zoveel mogelijk hadden we erin gestopt (om er natuurlijk later achter te komen dat we maar de helft op vakantie gebruikten).
Om 13 uur vertrekt het vliegtuig dus Wicher & Tineke zetten ons om 11 uur op Schiphol af, waar we erg gelukkig mee zijn na mijn laatste treinervaring. De vliegreis was zwaarder dan verwacht. Van de 12 uur loopt Kay er 10 te keten. In het wiegje dat we voor hem hadden gekregen wilde hij niet liggen. Het was dan ook wel erg klein, en het leek op een soort doodskistje waarin hij aan alle kanten maximaal 1 cm ruimte had (als hij tenminste z'n benen een beetje optrok), daar zouden wij ook niet in willen liggen.. maar toch, er zijn weinig mensen die een heel bed ter beschikken hebben in een vliegtuig.
Pas op het allerlaaste moment valt Kay op mijn schouder in slaap. Doodmoe stappen we uit en worden we, na een tijdje gewacht te hebben, naar ons hotel gereden in een busje. Kay valt, tijdens de reis van 1 uur, weer in slaap op mijn schouder (maar dit is eigenlijk al dag 2).
