Carnaval

Gisteravond hadden we weer eens verkleed stress (zoals we dat al eerder gehad hadden); er was carnaval op de creche en we waren de brandweerhelm, die Kay van Koosje had gekregen dit weekend, vergeten in Welsum. Toch konden we nog redelijk snel wat improviseren. Kay kreeg een pyamabroek aan, een bijpassend hesje (eigenlijk een tas met aan de onderkant een rits), een papieren hoed en een zwembril (wat zijn eigen keuze was). Met lippenstift op z'n neus was het clowntje klaar.




















Toen we 'm ophaalden van de creche was er het een en ander veranderd. Neus niet langer rood, bril af, muts weg en oorlogsverf.

Bibliofiel

Na een dag hard werken op de créche, schopt kay z'n schoenen uit en trekt hij zich tegenwoordig terug in zijn bibliotheek om zich rustig te verdiepen in de literatuur.

En ook z'n bed is niet meer veilig

Kay net in bed gelegd voor z'n middagdutje. Ik hoor de hele tijd gebabbel en gezing uit z'n kamertje komen dus slapen - ho maar. Totdat ik een luide bons hoor. Toch maar gaan kijken. Staat hij breed grijnzend op de stoel naast z'n bed. Blijkbaar heeft hij zijn trappelzak uitgetrokken (tot een paar weken geleden wist hij niet eens hoe een ritssluiting werkte) en is uit z'n bed is geklommen. Nu maar hopen dat hij niet hetzelfde midden in de nacht gaat uithalen en dan niet netjes op de stoel terecht komt.

Supermarkt drama

Het is duidelijk. Kay is nu 'officieel' in de peuter-pubertijd terecht gekomen. Kort geleden is de supermarkt bij ons om de hoek verbouwd. Na de verbouwing hadden ze opeens, naast de normale winkelwagentjes, winkelwagens in de vorm van een auto (speciaal voor kinderen).
Nu doe ik meestal de boodschappen en als ik Kay meenam zette ik 'm in een normale kar. Vorige week moest en zou hij echter opeens in zo'n auto-vormige-kar zitten omdat Jitske de vrijdag ervoor met hem boodschappen was gaan doen waarbij hij in het autokarretje mocht zitten.

Vandaag was er een probleem. Bij binnenkomst bleken de 2 auto-karretjes bezet te zijn. Kay weigerde om in een normale kar te gaan zitten. Slechts met grote moeite waren z'n benen door de gaten te krijgen en hij zat behoorlijk te brullen. Pas toen ik 'm een paar limoenen gaf vond hij deze interessant genoeg om op te houden met huilen.

Voortaan dan toch maar naar de concurerende supermarkt, die heeft tenminste alleen gewone, ouderwetse winkelwagentjes.

Muziek maken

Kerkrade

Afgelopen weekend waren we op uitnodiging van Jeroen en Nicol naar Limburg gegaan en gingen samen met hen naar Aken, dierenpark Gaia en kasteel Hoensbroek. Jeroen kon het niet laten foto's te maken.