Het begon allemaal een paar weken geleden. Kay kreeg een Intertoys catalogus van zijn oma. Uren zat hij bladerend op de bank, mompelend 'dit wil ik hebben, dit wil ik hebben'... Hij maakte met een stift rode cirkels om alle lego en rode kruizen door alles wat met K3 te maken had. K3 was voor meisjes en heel, heel erg stom volgens hem. Op mijn vraag of Barbie ook 'stom' was gaf hij als antwoord dat Barbie wel voor meisjes was maar niet zo stom als K3.
Eerst maakte ik samen met hem een verlanglijstje waarbij hij niet verder kwam dan vecht-lego. Wel moest ik op het lijstje zetten dat Tristan geen kadootje mocht omdat hij stout was. Ook Willem was stout en die mocht dus ook geen kadootjes. Ik wees hem erop dat dit niet echt lief was om zo zijn vrienden te verraden en streepte het door. Kay vond dat het er toch op zijn verlanglijstje moest komen omdat het 'waar' was.
Hij mocht die avond zijn schoen zetten met daarin het verlanglijstje.
De volgende dag wilde hij weer zijn schoen zetten. Ik vertelde hem dat Sinterklaas geen tijd had om alle kinderen iedere dag cadeautjes te geven. Kay antwoordde dat hij 'voor de zekerheid' zijn schoen zette. Stel je voor dat de Sint wel tijd had.
Iedere ochtend ging hij naar beneden om te kijken. In het begin was hij diep teleurgesteld als er niets in zat. Gelukkig was hij altijd zeer blij als er wel iets in zat. Hij verbaasde zich erover dat papa en mamma geen cadeautjes kregen. Die waren blijkbaar niet lief volgens de sint was zijn conclusie.
Dagelijks keek Kay naar het Sinterklaasjournaal. De sleutels van de pakjeskamer raakte weg, babypiet raakte zoek. Het was allemaal zeer spannend. Op de naschoolse opvang deden ze ook aan Sinterklaas. Kay vertelde dat 'grote jongens, verkleed als zwarte piet' waren geweest en ik vroeg me af hoe lang de mythe van Sinterklaas nog stand zou houden. Alle kinderen kregen een trap-afrol-ding. Gezien de vele trappen in Amsterdam een goed kado..
De laatste dagen voor Sinterklaas kroop Kay regelmatig 's morgens bij mij in bed. Ook begon hij spontaan in zijn bed te plassen. Op de dag van Sinterklaas kwamen Wicher en Tineke eten en heeft Kay zijn lievelingsliedje 'zwarte piet ging uit fietsen' verschillende keren gezongen. Gelukkig had de buurman tijd om op de deur te bonzen en hadden W & T gedichten gemaakt. Ik had er na diverse bedplas nachten + studie (6 dec tentamen) geen puf voor.
Als ik me herinner hoe we thuis vroeger Sinterklaas vierden schaam ik me toch een beetje. W & T maakten een brief met daarin een speurtocht waarbij we via ingewikkelde vragen bij een kartonnen doos ergens ver weg verstopt in het huis in de vorm van een paard of een schoorsteen terecht kwamen. Vervolgens werden lange gedichten voorgelezen waarbij alle (gênante) details van dat jaar naar voren kwamen.
Deze keer was de klapper van de avond een grote doos world races lego. Onder luid gejuich waarbij hij heen en weer sprong van geluk maakte Kay de doos open.
