artijn en Talitha eten. Naarmate iedereen binnenkwam werd Kay steeds opgewondener. Hoe hoger de berg kadootjes bij de kerstboom hoe wilder hij werd.Na het eten ko
nden we eindelijk beginnen met uitpakken. Talitha vertelde dat haar broertje standaard rond kerst ziek was. Ziek van de zenuwen. Gelukkig was Kay nog niet ziek.Natuurlijk werd hij weer veel te veel verwend. Het ene legoautootje na het andere moest Bendert ter plekke in elkaar zetten. Zelfs Kay verbaasde zich over de grote hoeveelheid kado's. Zijn ouders en de rest van de familie streefde hij ruimschoots voorbij.
Ik hoop maar dat hij dit volgend jaar vergeten is want het schept bepaalde verwachtingen ... .
Tweede kerstdag gingen Kay en ik samen met Vere en Mariken naar Nijntje in het Concertgebouw. Kay en Vere gingen voor het eerst in de grote zaal en keken hun ogen uit. Kay vond het na drie kwartier wel genoeg en heeft de rest van het concert met zijn kussentje voor zijn ogen gezeten. Bij het een na laatste liedje wilde hij niet meer en gingen we in de foyer zitten. Hij vond het te druk. Na het concert haalden we Bendert op en gingen we bij Mariken en Peter gourmetten. Iets wat iedereen in geen jaren meer had gedaan. Kay en Vere aten 3 hapjes en speelden tot een uur of 8.
De volgende dag gingen we met Kay naar de voorstelling Fayette sur la Tête in Huize Frankendaal (oftewel: op loopafstand). Het ging over een pubermeisje Pip dat een lang vergeten ééndags hit van haar vader opnieuw moest gaan uitbrengen om geld te verdienen voor haar ouders die op veel te grote voet leven. Het verhaal ging een beetje aan Kay voorbij maar het was leuk om alle kamers van het huis te bekijken. We kregen champagne en eindigende in de schuur (erg mooi verbouwd) waar een waternimf van zolder kwam die zo hard en gemeen praatte dat verschillende kinderen op de voorste rij in huilen uitbarstten (Kay dit keer niet). Nadat de voorstelling was afgelopen liepen we naar huis en dronken chocolademelk.
De volgende dag gingen we naar Welsum om ook daar ook nog kerst te vieren en Kay achter te laten. Dit keer niet om lekker uit te gaan maar om zijn kamer te verplaatsen naar de voorkant van het huis.
