Zaterdagochtend werden wij pas rond 9:30 wakker. Wat was hier aan de hand? Dat is toch niet normaal, weekend of geen weekend - de (kay-)wekker gaat altijd toch echt voor 7:30 wel een keer af. Kay was er dan ook niet, hij was uit logeren bij z'n opa en oma. Dus konden wij voor het eerst sinds tijden (zeg maar 2 jaar en 3 maanden) weer eens uitslapen. Na het uitgebreide ontbijt met krant gingen we aan het werk. We wilden de balkondeuren schilderen.
's Avonds uit eten gegaan en daarna nog naar de film (op het balkon in Tuschinski gezeten; je betaalt 3 euro meer, maar dan heb je wel volledig vrij zicht en champagne).
Op zondag konden we weer uitslapen. Dit keer ging onze wekker af - we zijn zo ingesteld op om 7 uur op te staan. Toch maar, niet al te laat, richting het oosten vertrokken. We begonnen kleine knur behoorlijk te missen. Kay had het prima naar z'n zin gehad - maar was wel duidelijk blij om ons weer te zien. Hij liet zich spontaan een paar keer op de grond vallen om luid brullend naar zijn moeder te kunnen lopen om vervolgens flink te worden geknuffeld. Volgens Tineke was hij het hele weekend super lief geweest en had hij zich perfect gedragen. Duidelijk iets om vaker te doen :-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten