Of Sinterklaas nog niet genoeg was gingen we 's middags naar Leiden waar Kiki haar voorstelling Tophit gaf.
De plaats van de voorstelling van Kiki riep bij mij de nodige herinneren op. Het Lak theater is bij de Universiteit van Leiden. Het was gek om langs de bibliotheek te lopen waar Nicol en ik 'studeerden' 15 jaar geleden.. Ahum, kletsten/in de kantine koffie dronken.. Ook moest ik meteen aan dr.Gupta denken, een indiase prof. die ons over 'gender in ontwikkelingslanden' vertelde aan de hand van verschrikkelijke verhalen over het uittesten van het hormoonstaafje 'Implanton'.. Jarenlang uitgetest op Indiase vrouwen die vervolgens onvruchtbaar werden. Toen ik de opmerking maakte dat mijn moeder erg blij was geweest met deze manier van anticonceptie was de breuk definitief. Met veel moeite kreeg ik uiteindelijk een voldoende.
Kay gaf tijdens de voorstelling van Kiki geen kik. Hij vond het interessant en erg leuk. Dit in tegenstelling tot de dag ervoor toen we naar een kindervoorstelling van Ernst Reijseger + Mola Sylla in het muziekgebouw gingen. Al na een kwartier had Kay zoiets van 'Mamma ik wil hier weg'. Hij pakte zijn AH poppetjes en begon te spelen, af en toe opkijkend als het een beetje interessant werd. Gelukkig was het inderdaad een nogal rommelig concert en viel het niet erg op. De Afrikaanse zang was erg mooi. Ik ging terug in de tijd toen ik voor mijn stage voor de HKU in Senegal was bij een Afrikaanse filmmaker (zijn naam ben ik vergeten). Bijna had ik de CD gekocht. Bendert kon me nog net tegenhouden. Die zaterdag had Kay celloles en bleek Ernst Reijseger een van de leraren van Bence te zijn geweest. Ook de cellowereld is klein...
Na de voorstelling zijn we met Kiki, haar man, Bor en nog wat kennissen van Kiki wat gaan drinken. Hier legde ik Kay het principe uit dat je best iets kunt uitlenen waar je zelf heel graag mee speelt aan je vriend. Daar zijn het vrienden voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten