Vorige week donderdag ging ik om 18 uur met Kay naar school. Het was 'werkjes-avond'. Dit hield in dat hij een 'werkje' op zijn tafeltje had staan wat hij aan mij ging uitleggen. Kay was helemaal opgewonden toen ik hem ophaalde van de naschoolse opvang. Nog nooit zo snel had hij zijn jas aangedaan en ik moest achter hem aan rennen over het schoolplein naar school. Binnengekomen stonden een aantal (in grootte verschillende) roze blokken op zijn tafeltje. Kay liet ze vol trots zien. Hij vond dat ik ze op moest stapelen. Natuurlijk deed ik dat en als ik een verkeerd blok pakte werd ik door hem schaterend terechtgewezen. Daarna werden er plankjes bij gehaald en bouwde hij een vorm van de blokken met de plankjes naar een bijgeleverd voorbeeld.
Ik begon aardig moe te worden en zag verschillende ouders, die weer andere werkjes aan het doen waren, aanstalte maakten om naar huis te gaan. Kay wilde nog niet weg. Ik werd naar een bord gedirigeerd met een stoeltje en een aantal kaartjes met een cirkel, driehoek, rechthoek etc. Kay pakte een stift, ging zitten op het stoeltje en beval me om met mijn vinger een vorm van het kaartje te tekenen op zijn rug. Vervolgens ging hij de vorm natekenen op het bord. Natuurlijk was ik daarna aan de beurt. Ook ik moest het onderscheid zien te maken tussen een rechthoek en vierkant - wat erg moeilijk is als kleine kindervingertjes in je rug aan het priegelen zijn. Kay troostte me alsof het de normaalste zaak van wereld was als ik iets fout deed. Nadat ik uitvoerig uitgelegd kreeg waar de jongens WC was, gingen we naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten